bugün

1 .5 yıl antidepresan kullandım. düzenli doktor ve ilaç işe yarıyor. kısa bi süre önce bıraktım sadece baş dönmesi zorluyor onun dışında gayet iyiyim . bence hemen bi doktora gidin ama özele gidin mümkünse .
4 yıl antidepresan kullandım. bipolar teşhisi konmuştu. her ne yaşadıysan ardında bırakmayı bileceksin. benimki ömür boyu sürecek, hatta genlerim ile aktarılabilecek bir şey bu yüzden bununla yaşamayı öğrenmem gerekti, öğrendim de. normal bir insanın düşeceğinden çok daha dibe düştüm. gün gelince oradan çıkmayı kafama koydum, adım adım. ufacık da olsa umudum vardı. yeri geldi kendimi ailemden, arkadaşlarımdan çok uzaklaştırdım, yeri geldi dinler ile kafayı bozma derecesine gelip her şeyi inkar ettim. kendimi kaybettiğim zamanlar oldu, insanlara zarar verdim, intihar ettim. bileğimdeki dikiş izleri ömür boyu duracak ama yaptığım hatayı telafi edemeyeceğim. yani bununla yaşamayı öğrenmem gerekti değil mi? öğrendim de. böyle bir hastalıktan sağ çıkabildim ben. ne o koyduğumun ilaçları, ne yanımdaymış gibi görünen insanlar sayesinde. sadece kendi azim ve hırsım sayesinde. öfkemi hayallerimi farklı şeylere yönelttim. insanlara güvenmemeyi her zaman her şeye karşı yalnız başıma hazırlıklı olmayı ogrendim. şu an yaşadığım hiç bir şey bana koymuyor. geçip gideceğini, elbet yiteceğini biliyorum çünkü. şu dünya hayatı, böyle saçma salak şeylere takılıp, kendimizi harcamak için çok kısa. bu anlattıklarımı kimselere anlatmam bilesin sayın yazar. insanlar benim zayıflıklarımı ya da geçmişimi bilsin istemem. bu yazıyı yazdım çünkü bu başlığa girip entry okuyacak kadar çaresiz hissediyorsun. o yollardan ben de geçtim. biliyorum neler hissettiğini ve bu yüzden bu satırları giriyorum. tanrı sana bir melek yollayıp dertlerini silmeyecek. annen baban zihnine girip, düşüncelerini iyileştirmeyecek. kız arkadaşın kalbine dokunup ruhunu karanlıktan aydınlığa götürmeyecek. bunu yapabilecek olan sadece sensin. düştüğün kuyudan kendi çabalarınla çıkacaksın. tırmandıkça ardına dönüp bakma ki bugününü yaşa ve yarına odaklan. kimseye ihtiyacın yok, kendin ol ve adım atmaktan korkma!
terapi ve ilaç tedavisi almaktan utanmayınız.
ailem diye benimsediğiniz kişilere sarılın. takma geçer diyeni değil, neden takmaman gerektiğini sizi sevdiği için anlatan insanları en azından saygıyla dinleyin. tevekkül etmeye çalışın. her şeyi başaran insan olmadığını idrak ettirin kendinize. çabalayın. özen gösterin. yaşamak tek marifetimiz.
görsel
görsel
Lan daha 5 saat önce ben tavsiye veriyordum. Şimdi alır oldum.
Böle hayatım amk.
Kesinlikle önce psikolog, işe yaramazsa psikiyatriste gidilmeli.

ihmal etmeyin. Depresyon da bir hastalık.
görsel
benim gibi kendinize şirket telefonundan yavşayın. kimse kendinizden iyi tanıyamaz ve sevemez sizi. canım kendim.
psikiyatrdan destek al. saçma sapan mağdur edebiyatından beslenen arabesk müziği bırak. pozitif insanlarla vakit geçir. imkanın varsada seyahate çık. hatta yurt dışına çık al çantanı bikac ülke gör.
Ilac tedavisini kesinlikle reddetmeyin. Kimse sizi ilac aliyosunuz diye dislamaz disliyolarsa da siktir edin onlari. Amina koyayim onlarin.
Delimisin. .? !! ; çık ordan ne anlıyorsun acıdan../başka.
ağır depresyonda olanlar kendilerine tavsiye verilmesinden nefret ederler, öncelikle bunu bilmek gerekiyor.

tavsiye vermek yerine; onları dinleyerek, kafasını dağıtabilecek aksiyonlara teşvik ederek, en önemlisi değerli olduğunu hissettirerek yardımcı olabilirsiniz.
Mutlaka profesyonel yardım alınmalıdır.
Yalan yanlış bilgilerle, ne bedeninizi ne de ruhunuzu yorun.
doktor kontrolünde antidepresan kullanın, hobileriniz varsa yönelin, yoksa edinin, fotoğraf çekin, balık tutun vs. En önemlisi geçmişi unutup geleceğe bakın.. Sizi üzeni hayatınızdan çıkarın...
güncel Önemli Başlıklar