gerçekten var böyle bir şey.
ikisini tat olarak bir arada tasavvur etmek ne kadar güçse, yenildiğinde de bu tada bayılmamak o kadar imkansızdır. (konya-ereğli'deki düğünlerde yemek mümkündür)
patates, sıvı yağ, yumurta. denenmiş ve baraşılı bulunmuştur. varyasyonlardan hepsini deneyin birisi lezzette çok öteye geçiyor.
hadi hadi ben söyleyeyim uğraşmayın. bu gün iyi günümdeyim.
patates rendelenir. rendelenmiş patates kızartılır. kalıplaşınca ters çevrilip kızartılır. ama abartılmamalıdır kızarma işi. sonra çatal yada benzeri bir edevatla karıştırılan veya çırpılan yumurta patates tekrar ters çevrilip sıcak kısmına dökülür. yüksek ateşte pişen patates rendesinin altı kapatılır. kalıplaşan patates rendesinin sıcaklığı yumurtayı az pişmiş kıvama sokar. afiyet olsun.
not: emine beder tariflerine benzemez. yazan uygulandığında lezzet ortaya çıkar.
o değilde tanım lazım buna. hah..
tanım: birbiriyle yan yana geldiğinde "bunları mı yicem" sorusunun ardından denenen bir varyasyonun lezzetli bulunması durumudur.
başlılığın orjinal hali: alakasız ama birlikte yenildiğinde tat veren yiyecekler.
birbiri ile yan yana düşünüldüğünde gerçekten iğrenç gelen ama birlikte yenildiğinde hiç te o iğrençliği bulunmayan yiyeceklerdir. en basitinden reçel ve peynir karışımını tavsiye edebilirim.
