oyna da oyna şarkısının sözleri gibi:
Rayına oturmuş dönüyor dünya
Parmağının ucunda
Her gün bayram sana nasıl olsa
işler güçler yine tıkırında
Bir elin yağda bir elin balda
Dertlere takılıp aman yorulma
Sana ne günü gün etmek varken
Sana ne bitmeyen kara gecelerden...
Oğlumu okuldan almak için sabırsızlanıyorum. O olmadan evin hiç tadı tuzu yok. "Çocuklar okula gitti oh rahat edeyim biraz" geyiği yapabilen anneleri algılayamıyorum.
şu aralar aşırı neşeliyim. yavşağın biri gelip tüm keyfimi kaçıracak diye ufaktan bi endişelenmiyor da değilim. çünkü ne zaman hevesim tavan yapsa, onu o yükseklikten kursağıma tıkıveren bi götveren çıkar.
Cocuklugum aklima geliyor sıklıkla. Babam Annem... NE kadar hafifti var olmak onlarla. Nasilsa onlar benim yerime dusunurdu gerekenleri.
Kilometrelerce uzaktayim oysa simdi- Bir basima. Ve var olmak hic de hafif degil... Dusunen sorgulayan kafa patlatan benim. Buyumek buymus heralde. Kural benim. Otorite benim. Varligimin-yasamimin agirligini kaldirmaliyim. Aksi takdiri dusunmek istemiyorum...
Diyeti bozdum. Sporu da bıraktım. Bulaşıkları hala yıkamadim. Deli gibi abur cubur yedim. Çok mutluyum.
Minyon ve balık etli olmak da fena değil. Herkes zayıf olmak zorunda değil. Ühühühühüüüü..
