Özlemek bazen insanı olgunlaştırır bazen de kendi iç benliğine götürür. Özlem duygusu kavuşunca daha da perçinler mutluluğu. Sudan çıkmış balığın suyun kıymetini anlaması misali. Güzeldir.
özlem duygusu. özlemek, -öz kelimesinden türemiş. yani bütün saf ve benliğinle hasret duymak. ne garip! hep sol yanından bir şeyleri eksik hissetmek. bedmest bir ruh haline bürünüyor çıplak bedenimiz. ne yana gideceğini bilmeyen bir penaper gibi. ehramlara tuğla taşıyan alt kimliğin hüznü var yüreğimizde.
insanı yorar, süründürür.
ama bir o kadar da güzeldir.
bitsin ister ama unutmak istemezsin.
özlenen şey güzel ve değerliyse insanın içini ısıtır, geriye dönülemeyecek bir noktada ise kalbin buz tutar.
en derini alev alev ama çevresi buzdur.
tepki veremez, bir şey yapamazsın. ama dışarıdan o durağan duran insanın içinde ne fırtınalar kopmaktadır.
kişi yalnız kendi bilir.
bahsedildiği üzere fiil kökü öz'dür.
özlemek denilen şey, bir kimsenin kendisine olan hasretidir.
özlemek denilen şey, insanın kendisini araması, aslını araması, içini araması, belki de ruhunu aramasıdır.
kendinle özdeşleştirdiğin; yeri geldiği o ben, ben ise o demek dediğin insanı özlemektir.
onsuz aslının, ruhunun yarım kalmasıdır. özlemek biraz da bundan var olan bir huzursuzluktur.
Özel günler vardır o günlerde özellikle tavan yapar duygularımız mesela doğum günü yaklaşıyor.ve ailecek sırayla mezarına gidiyoruz anlatıyoruz olan tüm olayları bazen sorularda soruyoruz akşam rüyamda gel bir işaret ver sen en doğru yolu gösterirsin diye beklentiye giriyoruz. Hatta uzun süre ruyama girmezse kendime sorular soruyorum nerede hata yaptım, kimi üzdüm yada birinin hakkınımı yedim diye sorgulayıp etrafımdakilere daha yardım sever olmaya çalışıyorum belki bu gece rüyamda görürüm diye.....
