40 küsür senelik hayatım boyunca en çok merak ettiğim şeydir. ölmeyi herkes gibi ben de "hayatta kalma içgüdüsü" sebebi ile istemiyorum elbette. en basitinden nereye gideceğin belli değil *
hani bizim gibi inananlar için belli değil cennet mi cehennem mi ? inanmayanlar içinde belli değil işin en tuhaf kısmı burası zaten. her şey tamamen bitiyor mu yoksa başka bir yaşam formu ( ruh vs ) olarak başka bir boyutta devam mı ediyorsun. gidip de dönen kimse de yok ki lan şansımıza soralım ne vardı orada diye. rahmetli kemal sunalın kibar feyzo filmindeki gibi "aha şöyle bir delik" mi var ne var ulan ne ne ne..
--spoiler--
her şey tamamen bitiyor mu yoksa başka bir yaşam formu ( ruh vs ) olarak başka bir boyutta devam mı ediyorsun.
.... ne var ulan ne ne ne..
--spoiler--
bu tereddüt ile sakata gelmen an meselesidir bilader.
yerinde olsam bunu bir bilenle enine boyuna konuşur ve kafamda netleştirirdim.
bu ''acaba'' zarar verecek türdendir, farkında bile olmazsın!
reel de konuşman da fayda var bunu bir hocayla.
aksi taktirde manen yara almaya devam edersin!
bilader o "ne var" kısmı benim düşüncem değil dikkatli okumuyorsun. o normal olarak inanmayanların düşüncesi. benim düşüncem "acaba ben hangi tarafa gideceğim" düşüncesi. yazılan şeyleri biraz dikkatli irdeleyelim lütfen *
eyvallah.
irdeleseydim uyanırdım zaten. yüzeysel okuduğum için ıskalamışım.
''"acaba ben hangi tarafa gideceğim"
bunda bir şey yok.
müslümanın ölçüsü zaten korku ve ümit arasında olmalıdır.
minarede "ölü var!" diye bir acı salâ...
er kişi niyetine saf saf namaz... ne âlâ!
böyledir de ölüme kimse inanmaz hâlâ!
ne tabutu taşıyan, ne de toprağı kazan...
