60 ve 70 darbelerinde daha dünyada yoktu, 80 de 3 yașındayım. Ilk defa bir darbeye sahit oluyordum, tv izliyordum ve izlemeye devam ettim zaten uyumak istesem de evin yaninda bulunan camiden okunan selalar yuzunden uyuyamazdim.
Üniversiteden arkadaşlarımla oyun oynuyorduk, bir yandan da skype' tan muhabbet ediyorduk. Herkes memleketindeydi yaz olduğu için. Biraz zaman sonra istanbul' da yaşayan arkadaşım "olm dışarıda askerler yürüyor tanklar falan var lan?" dedi ve gece böyle başladı.
Pijamalarımla sokağa fırlamıştım.
Açıkçası ilk baş biraz korktum. Ama sokağa inen insanları görünce bir cesaret geldi üzerime.
Mahallenin abileri bağırıyordu, herkes aşağıya haydi haydi haydi...
tv de olan biteni izliyordum. anne yüzünden akp taraftarıydım aq. ama saçmaıl olduğunu öğrendim. ertesi sabah uyandığımda askerler teslim olmuştu. geçmişti darbe girişimi falan.
chp li olduğumuz için hemen bankamatikten para çekme kuyruğuna girmiştik unutmadan genel başkanımız bakırköyde viskisini yudumlayarak içki içmişti. ulan ne günlerdi be..
şahsım otostopla ayvalık'tan balıkesir'e gidiyordu. 4 arkadaştık, kamp dönüşüydü.
radyoda balıkesir'e yaklaştığımızda darbe olduğu haberleri çıkmaya başladı, heyecana kapıldık.
balıkesir merkeze indiğimizde herkes arabalarla dışardaydı, kornalar bayraklar vs.
ben zannediyorum ki bu insanlar tayyibe veda kutlaması yapıyor. yanımızdan arabalarla geçiyorlar, benim sırtımda backpackim, kafam çakırkeyf, arabayla geçenlere el sallıyorum "wuhuuu" diye bağırıyorum, sevinç içindeyim. evet. öyle salak bir geceydi.
Uyuyodum ablam arayıp uyandırdı "kalk darbe oluyo" dedi. Siktir git boş konuşma diyip kapattım telefonu suratına sonra işte uyudum tekrar, 1 2 saat sonra alt komşum aradı dedi ki ben beykozda kaldım hanımla çocuk evde göz kulak ol tamam abi dedim oturduk yengeyle çay kahve içip haber izledik sabaha kadar.
Teyze kızım arayıp televizyonu aç askerler Boğaziçi köprüsündeler dedi.sonra gelişmeleri televizyondan takip ettim.hatta Facebook'a ilk defa darbe görüyorum ( doğum yılım 1977) yazdım.
her gün yaptığım şeyi yapıyordum. yani kütüphanede çalışıyordum. darbe haberleri geldikten sonra sokağa çıkıp hisarüstü taraflarında biraz turladım. savaş alanı gibiydi. insanlar telaş içinde oradan oraya koşuşturuyordu. daha erdoğan facetime ile bağlanmamıştı, o yüzden insanlar da ne yapacağını bilmiyor gibiydi. atm'ler ve marketlere akın vardı. bir yandan da bulunduğum bölge boğaza yakın bir yer olduğu için savaş uçakları çok şiddetli gürültüye maruz bırakıyordu bizi. biraz etrafı gözlemledikten sonra yurt odama geçtim. içeri geçerken okulda bir kantinde dev ekranda milletin haberlere kilitlenlendiğini gördüm, o sıralarda internet aşırı yavaşladığı için ben de orada biraz haberlere baktım. gece haberleri takip ettim sosyal medyadan ve odamdaydım. yerleri zangır zangır titreten patlamalar hissediliyordu. gerçekten de yakınlarınmızda bomba patladığını düşündük, hatta bazı kadın arkadaşlarımız sinirlerine hakim olamayıp ağlamaya başladılar. sonradan bunların sonar patlama mı ne olduğunu öğrendik. o zamana kadar bilmediğimiz için korkutucuydu. neyse, gelecekte hatıralarımı yazarsam daha detaylı anlatım yapacağım.
Ders çalışıyordum üniversitesi sınavına girecektim. Allah affetsin anlık bir rahatlama gelmişti bu karmaşada sınav filan olmaz diye. Sonra çok saçma düşündüğümü fark ettim tabii her şey daha kötü olacaktı başarılı bir girişim olsaydı. Sabaha kadar Twitter’da Facebook’ta canlı yayın izleye izleye uyudum ertesi gün de Samsun’a gitmiştim.
