Nur yüzlü Pamuk anneannem her aradığımda huzur verir temennileri dualarıyla. Tip olarak yaşlılık klonum gibi. Yaşlandırma efektleriyle aynen ona benziyorum.
maltepe içer...elini hiç öptürmez... pek gülmez ve gevezelik etmezdi.
tevazu ve ciddiyeti onun şahsiyetini ortaya koyuyordu...
askerde geldi haberi...
kasımpaşa da meftun...
yolum düştüğünde motorla uğrar bir sigara içerim kabrinde, dua edip kaçarım.
2015 yılında rahmetli oldu. hatta rahmetli kayahan ile peş peşe gittiler. anneanneme doydum. dedemlere doyduğum gibi. samiye ismine sahip olmasına rağmen mahallede herkes saniye teyze derdi. çocukluğum...
toprağı bol olası rahmetlidir. tüm yazarlarınki aynı şekilde vefat edenlerin hepsine rahmet olsun..
rahmetli beni ve kardeşimi pek sevmezdi. aynı şekilde teyzelerimin çocuklarını da pek sevmezdi. klasik eski toprak kadındı dayılarımın çocukları hiçbir işe yaramadıkları ve pek de sevimli tipler olmadıkları halde ona elmas gibi gelirdi. oysa ki her şeyi ile kardeşim, ben ve benimle yaşıt teyzemin kızı uğraşırdık bir dediğini iki etmezdik. yapacak bir şey yok aga hala daha erkek çocuktan olan torunlar kıymetli kız çocuktan olan torunlar üvey torun muamelesi görüyor.
aklıma her düşüşünde gözlerimi dolduran kadın...
huzur kokulum, nur yüzlüm, melek kalplim, bahar gülüşlüm... ne kadar belli teyzelerimin ve annemin senin kızın olduğu mekanı cennet annem.
gerizekalı abim okula gidiyor, ben daha gitmiyorum. okulda şey öğrenmiş, hani biri tokat atmış gibi yapıyor ama, eline vuruyor, şaaak diye ses çıkınca da sen yüzüne tokat yemiş gibi yapıyorsun.
dedi ananemi kandıralım. ok dedim, ananem bulaşık yıkıyor, bize arkası dönük, mal abim elime vurdu, şaak!!! ben başladım ağlıyor numarasına. 5 - 6 yaşında falanım, neyse ananem elindeki bulaşık köpüğünü sıyırdı, döndü abime bir koydu silleyi! mal anlatmaya çalışıyor şaka falan diye ama nafile, yemiş zaten hayvan gibi silleyi! ben de korktum, bu kadın beni de döver diyip, ağlama numarasına devamke.
çok severdik rahmetliyi, o da ilk kızının çocukları olduğumuz için bizi çok severdi ama dayak normaldi o zamanlar. kim sker gocu'nun zihinsel gelişimini o zamanlar, sene 91, 92 falan.
