Gece sık sık uyanıyorum. Bir bakıyorum yorgan benim üstümde, bir bakıyorum ben yorganın üstündeyim. Bazen yorgan kaçıp kurtulmak için kendini aşağı atıyor falan. Ben aksiyona alışmışım öyle dümdüz yatamam çünkü sıkılırım.
Maalesef ben.hic güzel birşey değil. Sabah felç geçirmiş gibi uyanıyorum. Bı on dakika yataktan kalkamıyorum. Arada eşimi tembihliyorum nolur beni sağ sol çevir diye.
ya hayranım ya böyle insanlara... bu durum bana çoğu zaman bireylerin hayatlarındaki durağanlığı hatırlatır. o kadar durağandır ki her şey aynıdır. ilişkileri yolunda, işleri git gelli ama çok takmayan, ailevi hayatları daha da yolunda... ya da tam tersi o kadar umursamaz ki... o yüzden hayatı durağan... özenirim böyle insanlara. durağan oldukları için uyudukları gibi uyanırlar. ula benim kedimin hayatı ya da rüyaları bile durağan değil senin nasıl oluyor ya? hayvan yavrucak sürekli bir alt bir üst uyuyor. yazık. alfaljflakfa
