Bir haftadır vizeler yüzünden mahvolan düzenim.
Gündüzleri bir iki saatlik uykuyla durduğum için artık ne gün ne saat kavramı kaldı bende. Bitsede kurtulsak diye beklerken artık son iki sınavıma enerjimin kalmadığını hissettiğimden ve bugün de doğum günüm olduğu için kendime ödül olarak rapor aldım ve doğum günümde iki tane baba derslerin sınavına girmek yerine bugünün tadını çıkartmaya karar verdim.
Stresliysem, aklıma bir şey takıldıysa mümkün değil uyuyamıyorum. Döne döne bir hal oluyorum. neyse, çift kişilik yatak alınca yuvarlana yuvarlana uyumaya çalışırım artık. Çift kişilikte tek kişi uyumak kalp.
Cumartesi işten çıktım, gece sahur yaptım, arabayı alıp esenlere gittim, oradan çıkıp miniatürk e gittim, tekrar semte döndüm, bu sefer bir çılgınlık olsun dedim istanbuldan bursaya gittim iftar için, sahuru tekrar istanbula döneyim dedim, sahurda istanbuldaydım.
sabahları işe , okula alarm çalmadan uyanıyorsan; uyku düzene girme yolunda mesafe kat etmiş demektir. ya da bunu çoğu kişi yapıyor zaten derseniz işin psikolojik düzeni o zaman derim. uyku düzeni lafta kalır.
kendimi bildim bileli gece oturmaya karşı bir eğilimim var. sabahlamak çoğu zaman benim için erken yatmaktan çok daha normal bir şey.
2 gün önce radikal bir kararla erken yatıp erken kalkmaya karar verdim. tahmin edersiniz ki şu an çok uykum olmasına rağmen uyuyamıyorum. bozdum, anasını sktim bu biyolojik saatin. 2 gecedir, saat gece 2'de yatıp yine gece 4'te uyanıyorum. sonra da uyuyamıyorum.
şimdi yeni bir yöntem deneyeceğim.
bugün saat 12'de yatacağım. yarın saat 16'da. sonraki gün saat 20'de. daha sonra da 24'de getirip sabitleyeceğim. nassı fikir?
