entel bozuntusu özentilerin dilinde sakız olmuştur ama bu durum değerini düşeremez elbette onun. yok mabedimdir yok tapınıyorum falan, tutunamayanlar bu ciklet tiplere karşı bir duruş değil miydi?
zor bir kitap. kafa karıştıran cinsten. belki de bana öyle geldi. hiçbir kelimesini kaçırmamak için dikkatle okuyorum ben. bazı bölümlerinde kendini gülerken bulmak ilginç. çok az başına gelenler için söylüyorum bunu. kitap okurken gülmek zordur.
bazende labirentte hissettiriyor insana kendini. turgut' un yerine kendini koymak. şimdi selim için ne yapmalı? diyor insan kendi kendine.
hayatta farkedemediğimiz küçük sırları yüzümüze çarpan postmodern romanın zirvelerinden. kitap sizi öyle içine alır ki, bu hayatı selim'le, turgut'la beraber yaşamışsınız izlenimi verir. hangimiz bir dönem selim olmadık ki? hangimiz yaşamadan öğrenebildik?
antalyada sahafçıların toplandığı bölgede rasgele bir dükkana girdim ve orta yaşın biraz daha üstünde olan,abi mi desem amcamı desem diye beni tereddüte düşüren güzel insanla aramda geçen konuşmalar:
ben:bana büyük duygular yükleyecek bir kitap verirmisin usta
sahafcı:ağlamak mı istiyorsun ?
ben: öyle birşey mümkünse neden olamasın
içeri gider ve elinde kalınca bir kitapla gelir.
sahafcı:bu yazarı geçtim bu kitaptan hiç bir edebiyat hocanız bahsetmedi mi önermedi mi?
ben:hayır ustam
yüz hatları keskinleşti abimin belli ki yazıklar olsun diyecekti.
sahafcı:yazıklar olsun onları edebiyatçı yapan okula !!
son sözü buydu ustamın,bunun üstüne kitaba adeta bir ruh yükledim ve okumaya başladım.
olağanüstü bir mizahi tadı da ayrıca içinde barındıran kitap. turgut'un kerhaneye gittiği kısım vardı, birkaç sayfa boyunca satırların altını çizdim. içeri ilk girdiğinde bağırdığı sahne kopartır adamı: ''sizi teknik bir organ şereflendirecek''
birçoğuna göre oldukça sıkıcı, 100 sayfasını okumanın bile zor olduğu düşünülür. fakat eğer ki sizde selim ışık, turgut özben, sülayman kargı ve ismi geçen tüm tutunamayanlar gibiyseniz oldukça sürükleyici gelir ve yaklaşık bir haftada bitirirsiniz. içinde o kadar güzel düşünceler barındırır kelimeler o kadar delicidir ki yatağınızın baş ucundan ayırmazsınız. ayrıca bu kitabı anlamak için birazda entelektüel birikimizin olması gerekir. öyle değil mi olric?
bitirildiği halde anlaşılmayan,kitabın konusunu soranlara anlatacak bir şey bulamaman kitaplıkta her gözüne çarptığında okumamak için kendini zor tuttuğun bir OĞUZ kitabıdır.
nasıl yaşadım on yıl bu evde?... bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? ben ne yaptım, kimse de uyarmadı beni. işte sonunda anlamsız biri oldum... işte sonum geldi... kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Dün gece rüyamda isa Mesih'i görmeyi bekliyordum Selim'i gördüm... Kısmıyla bile iki kere okunmayı hakkettiğine inandığım roman. Dönem itibariyle yaygın okuyucu kitleleri ve entelektüel çevreler tarafından anlaşılamamak gibi bir duruma maruz kalmış başucu yapıtı. Bu gün itibariyle kendini potansiyel entelektüel adayı olarak gören her gencin abi üç kere okudum beş kere okudum diye birbirine nispet yaptığı tuğla eser.
Oğuz Atay zekası ve alaycılığıdır.
"Sabahları insanlar kahvaltı ederler ve traş olurlar ....Bilir misiniz, üniversiteyi bitirdiğimiz zaman hepimiz nasıl saçlı sakallı kocaman bebeklerdik....Sonunda hepimizi kurt kaptı tabi. insan taklidi yaptığımız için, kurtlar bizi adam sandı...
