Sonunda seni prangandan çıkardım.Hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Çünkü meğer senmişsin bana mutsuzluk veren...Şimdi ihtirasım kalmadı.Artık özgür bir şekilde yolumda ilerleyebilirim... Çünkü tutkularınızı serbest bıraktığınız an sosyal egonuzun pes ettiği andır... Şimdi ne aşk duyabilirim ne de bağlılık artık. Zaten kimseyle bağım olmadı. Şimdi tamamen özgür oldum. Huzuru götüren tutkudan kurtuldum... Şimdi sen bir edebi eser oldun. Ben de hissiz,duygusuz bir insan artık...
eski esim benim en basarılı iliskim. 7-8 sene non stop, 10 kusur sene aralıklarla surdu.
bosanırken bana dedi ki "insan senle o kadar mutlu hissediyor ki..kendini bulutların ustunde gibi hissediyor. boyle mutlu olmak mumkun degil. hayatımın en buyuk mutluluklarını senle yasadım. ama sonra depresif oluyorsun insanı surum surum surunecek kadar negatife cekiyorsun. boyle mutsuz olmak mumkun degil. tum bunlar yerine bana sadece huzur verseydin yetecekti, bunların hicbirine gerek yoktu."
oysa unuttugu bana asık olmasının sebebi tam da buydu: -tutku
