Aşkın mevsimi. Gerçi teorikte gelmiş olsa da pratikte gelmedi henüz.
Düşen turuncu yapraklar, hafiften esen bir rüzgar ve sevgiliyle el ele parkta yürümek... Ayaklarınızın altında çıtırtı sesleri, belki ufaktan bir yağmur da atıştırır. işte sonbaharın bende canlandırdıkları.
adı bile güzel Sonbahar.. Herkes yeni yılı ocak kabul etse de benim yeni yılım sonbahardır ve bana hep; Yıldırım Gürses Sonbahar Rüzgarları şarkısını hatırlatır..
muazzam bir sisin içerisinden gelen mükkemmel bir acı. kim bilir kaç kilometre uçtuktan sonra yorulup suya düşen,
ardından karaya vuran arıların iğnesi gibi acı. yeşil masa örtüsü üstüne dökülen, tek şekerli, fakat tek içilen çay kadar acı.
düşünmek gibi biraz, yılın bittiği sonbaharda belli olur, benim yıl sonum, sonbahar. ne kadar bilirsen, o kadar düşünürsün.
ne kadar düşünürsen de o kadar üzülürsün zira. hayatın tadı, cehalette. cehaletse, yaz ayları.
resmettiğinde sonbaharı, sakin bi' göl kenarında, kırmızı, sarı yapraklar yerlerde. her bastığında çıtırdayan, sızlayan ruhlar gibi.
otobüste tutunmadan ayakta durmak gibi sonbaharda hayatta kalmaya çalışmak. sonbahar, gecenin 5inde yüksek sesle konuşan komşu, yanlış karar veren hakem, arkadaşında kalmana izin vermeyen aile bireyi. tüylerini diken diken eden.
Ben birkaç parça anıyla sarhoş oldum bugün
Ve mutluluğum kaldı dağlar ardında
Çünkü yoksun yanımda
Neyleyim istanbulu sonbaharda
Sen çünkü yoksun yanımda
Neyleyim istanbulu sonbaharda.
Bir mevsim. Düşündüm de hayatımın güzel geçmesi gerek hiçbir sonbaharı güzel geçmedi. Ne 2012, ne 2013 ne de 2014. Güzel olan hep yazlardı. Bu sene umutluyum sevgili sonbahar.
Meçhule doğru adımlarım hızlanır
Yalnız başımayım yağmur başımı ıslatır
Sokak eskimez, sokak herkesin aynası
Kavgası bitmez, malum herkesin var bi' damgası
Sonsuza rötarlı yine güneşin doğuşu
Işıklar sönünce birden karanlık konuştu
Yıldızlar avuç içime saklanıp doluştu
Bulutlar öfkelenip yine rüzgarla boğuştu
Buharlaşıp karıştım gökyüzünün yüreğine
Bir yanımda sonbahar, fırtınalar diğerinde
Bilmedin, çekildim cümleler giyip üzerime
Bi' şarkı oldum çaldım dans edip gölgelerimle
Tozlu bi' plak döner aklımın caddelerinde
Kaybolan sayfaların hayalden tümcelerinde
Çift düzine sene zamanın kor ateşinde
Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde
Ağır ağır geliyor sonbahar
Yine sonbahar (sonbahar) yine sonbahar
Ağır ağır geliyor sonbahar
Yine sonbahar (sonbahar) yine sonbahar
Kirlendi ışıkları caddelerin
Cebimde ıslıklarım hepsini sarhoşluğa besteledim
Yaşamak kadar eski hikayenin kökleri
Zaten hayat dediğin bi' kaç perde gösteri
Bir rolüm yoktu herkes rollerini arıyorken
Renkler ve sesler başucumda duruyorken
Bir kaç milyon sene gözümde uyku yok gene
Yatağımda ölü ve soğuk bir argo yatıyorken
Uzaklaştım şehir benim kadar donuktu
Benim kadar buruk sonbahar gibi soğuktu
Duvarlar konuşmaz sessizliğe tutuklu
Küskün mimiklerine maskeler mi umut
Ben bi' yol bulup tutundum yolun zamanın ötesine
Güç alıp hicivden, hayat karıştı nefesime
Çift düzine sene zamanın kor ateşinde
Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde.
Ağır ağır geliyor sonbahar
Yine sonbahar (sonbahar) yine sonbahar
Ağır ağır geliyor sonbahar
Yine sonbahar (sonbahar) yine sonbahar
Ağır ağır geliyor sonbahar
Yine sonbahar (sonbahar) yine sonbahar
Ağır ağır geliyor sonbahar
