Arzuya ulaşmak arzuyu sevmekten vazgeçmenin başlangıcidir. Bir kadın seversiniz,bir eşya veya başka bir şey. o isteğe ulaşmak değil de o isteği sevmektir asil olan.
nietzschenin en vurucu aforizmalarından biridir.
Mesela, istediğimiz şeye kavuşunca pek tatmin olmuyoruz, bu muymuş? diyoruz.
Mastürbasyon yaparken hayal edilen playboy kadınları ile seks yapılsa yine mutlu olmayacağız belki de.
Şimdi pandemi bitse:
off her yer kalabalık, bunaldım Evde yatmak en iyisi deriz belki de.
Sanırım arzuyu seviyoruz, arzu edilen şeyi değil.
Nietzsche ağladığında kitabında geçen, hayata dair vurucu bir cümledir.
Gerçekten de hayal ettiğimiz şeye ulaşmayı değil, hedefe yürüdüğümüz yolu seviyor olabiliriz.
Çünkü hayal edilen şeye ulaşınca yine canımız sıkılıyor.
Bu muymuş? Diyoruz.
Aforizma, tam olarak kitabın şu paragrafında geçer:
"Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz; ama daha derinlere inin. Sonunda sevdiğiniz şeyin, onlar olmadığını göreceksiniz.
Siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil."
bu varmak istediğiniz yerden ziyade varana kadar yaptığınız yolculuğun hoşunuza gitmesi gibi bir şey.
kendine bir hedef belirlemiş ve ömrünü buna adamış insanları düşünün, hedeflerini gerçekleştirene kadar bir amaç uğruna vakit harcamış olmanın değerini anlatmakta fakat başardıklarında bir tatminsizlik olmakta. Çünkü "yapabilme" imkanı "yapmış" olmaktan çok daha göz doyurucu.