Gün alır sessiz, büyür yanımda
Her adım, her anımda
Gün olur sensiz
Utanıp olmaktan
Bilerek yanarım aslında
Güler bana
Ağladığım gece yarısı
insanlığın garip sancısı
Belki de biz
Öğrenmeliyiz
Belki de biz
Sevmemeliyiz
Her şeyi gören sen
Göremedin mi beni?
Her şeyi duyan sen
Duyamadın mı beni?
Her şeyi bulduysan
Bulamadın mı beni?
Her şeyi bilen sen
Bilemedin bir beni!
Belki de biz
Öğrenmeliyiz
Belki de biz
Sevmemeliyiz
Demlenir içim kendim olmaktan
Süzerek yaşarım aslında
Gün olur sensiz
Utanıp olmaktan
Bilerek yanarım aslında
Güler bana
Ağladığım gece yarısı
insanlığın garip sancısı
Belki de biz
Öğrenmeliyiz
Belki de biz
Sevmemeliyiz
Her şeyi gören sen
Göremedin mi beni?
Her şeyi duyan sen
Duyamadın mı beni?
Her şeyi bulduysan
Bulamadın mı beni?
Her şeyi bilen sen
Bilemedin bir beni!
Belki de biz
Öğrenmeliyiz
Belki de biz
Sevmemeliyiz
'Her şeyi gören sen
Göremedin mi beni?
Her şeyi duyan sen
Duyamadın mı beni?
Her şeyi bulduysan
Bulamadın mı beni?
Her şeyi bilen sen
Bilemedin bir beni!'
sevnek bilmiyorum ama ihtiyacı olmak galiba. benim ona sonsuz ihtiyacım var, onsuz bir hayat düşüncesi bile acı verici, ben neyi severim, ne yerim, nereye giderim, ne zaman tatil yapmaliyim, kime ne yazmaliyim, ne giymeliyim, eve gelene nasil davranmalıyım, nereye taşımalıyın, arabaya ne yapmaliyim, hangi eşyayı almalıyım, hangi diziyi izlemeliyim, hiç bir şey bilmiyorum ki ben, o benim aklım, vicdanim, huzurum, rahatlama yerim, kızıp küsüp şımarma yastığım, enerji kaynağım, yaşam kaynağım. ben o sevsin o güzel bir şey söylesin, aferin desin diye yaşıyorum. o olmayinca ben neden yaşayayım ki, otomatikmen benim de silinmem gerekir bu hayattan.
belki bu kadar sevmeneliyiz bilmiyorun, daha bağımsız yaşamalıyız daha güçlü görünmeliyiz ama neden biniyorum, o öyle yaşa diyor, benden sonra da güçlü ol, yapabilirsin sen diyor ama istemiyorum.
