Ara ara geliyor bana da sevilmek isteği. Pek fazla sevenim yok. Genelde karşılaştığım insanların %90'ı gerçekten b*ktan insanlar oldu hep hayatım boyunca hala da öyle. Bu nedenle geriye kalan %10'a da şüphe ile yaklaşıyorum.
kendinizi sevin yeter. çocuğunuzu sevin yeter. çocuğunuz tarafından sevilin yeter. sakın ama sakın bir kız beni çok seviyor yada bir erkek beni çok seviyor olgusuna kapılmayın külliyen yalandasınız demektir.
Herkes kadar sevilmek istiyorum bazen. Ama son zamanlarda ne sevmek, ne sevilmek ne de başka duygu içeren şeyler istiyorum galiba. Duygusuz falan değilim ama bitmiş bi şeyler. Bazıları başlamadan bitmiş hatta. Bir şey törpülemiş gibi hissediyorum ruhumu. Biliyorum da biraz.
Çocukluğunda yeterince sevgi görememiş bireylerin yetişkinliklerinde daha çok arzuladıkları duygu.
Üstelik bu kişiler çoğu zaman gerçekten sevildiklerine de inanmazlar, güvenmezler. Birkaç kötü tecrübe de edindiyseler geçmiş olsun.
Evet bir eksiklik var ama sen artık çocuk değilsin, güvensizliği ve kırgınlığı bırakmalısın demeli insan kendi kendine.
