Düşünüyorum. Pazar günü bursa'ya dönüyorum ama dönmek istemiyorum. Yurt çıkmadı. Kiralar da fırlamış. Belediye huzurevi ayarladı. Orda kalacağım. Okula çok uzak ve tenha. Karanlıkta tek dönmeye korktuğumdan akşam dışarı çıkamayacağım ve tüm akşam aktiviteleri çöp olacak. Üstelik ben akşam dışarıda olmayı severim. Ayrıca son 5-6 senedir yemeğimi kendim yapıp yedim. Huzurevinde yemek yok. Bir şekilde ayak uyduracağım. Kalacak yerim de olmayabilirdi. Umarım online eğitime devam ederiz.
kırk günlük bir programa başlayacağım ona hazırlanıyorum. ilk günü bugün. bikaç gün önce başladım fakat stresten programı küfürler yağdırarak sonlandırdım. adetim değildir. manyak gibi ne gerekiyorsa onu yaparım ama konsantre olamadım. dağıldım. kontrolüm dışındaki her şeyle kavgam var; benim olan işler şu sıralar başkalarının üzerinde çalıştığı işlere dönüştü ve; "kesinlikle hiçbir müdahale, hiçbir farklı fikir, hiçbir değişiklik istemiyorum, görsellerinden fontlara kadar ben ne istersem o olacak, prosedür icabı işini yapsın ve metne dokunmasın, virgülün yeri bile değişmeyecek" dememe rağmen editörden henüz bilgi alamadım. koskoca adam benimle inatlaşıyor olamaz. yapması gerekeni yapıyor. işi bu. anlayışla karşılıyorum. arayıp darlamak istemiyorum. stresle aram iyidir, hatta eğlenirim bile bu halle fakat hayatımın çok önemli bir dönemecindeyim. hakikaten bir yol ayrımı. "sikerler eşiği" denen bir seviye var. oraya geldim ve bütün süreci hızlandırdım. pişman değilim asla. yıllara yayılmasını istediğimi sandığım işleri derhal elimden çıkartmak bana daha iyi geldi. yüküm çok azaldı. azaldı ama bitmedi ki. aynı zaman aralığına denk gelen bikaç büyük mesele beni yıprattı. ayrılık, işlerin ingilizce baskısı için bir çevirmenle anlaşma, salgın döneminde şehirdışı git geli, yayıncı-editör muhabbeti, saçma prosedürler, kapak çekimi, gelmekte olan kış. hepsini hallettim ama zihinsel olarak toparlanamadım. kendi kendini iyileştiren bir beynim var; olumsuz bütün durumları delik deşik ederek oradan bile faydama olacak bilgiyi verir bana. kölem gibi çalışır. beni koruyor biliyorum. yapmam gereken tek şey beklemek. beklerken geçen zamanı yönetmek için kendime yeni bir meşgale bulmam lazım. günaydın.
