Kimseye söyleyecek hiçbir şeyinin olmaması mı daha kötü yoksa söyleyecek bir şeylerin olması mı kararsızım…
Bazen insan şarkılarda anlam bulmayı seviyor o acı da bir yerde tatlı geliyor da genel olarak da düşününce çok acı be yavrum.. boşluk sanki daha güzel bu noktada. *
Dün gece ben zırlarken kardeşim "madem kediyi oğlum oğlum diyerek sahipleniyor niye görmek istemiyor?"diye sordu. Ben de "beni istemiyor iletişimimiz yok artık" dedim. Sonra düşününce bana da mantıklı geldi. gerçekten anlattığın kadar kıymetli olsa özlerdin görmek isterdin. Zamanla ona olan sevgin de bitmiş demek ki.
“Elimde değil hala seviyorum, elimde değil unutamıyorum” diyen rafet i de “ben sana veda edemem” diyen çağan ı da “Git..me dur ne olursun Gitme kal yalan söyledim” diyen sezen i de sayende çok iyi anlıyorum.
Ömrüme gelişin belki de kaderimin en mutlu, en güzel anıydı. Ya da hayatımın en ağır yükünü omuzlamamın başlangıcıydı. Gelişinle birlikte, aklım ilk kez kalbime boyun eğdi. Birini ilk kez bu denli özledim. Erişilmezliğinin verdiği acıyı bile seninle sevmeyi öğrendim. Yattığımda aklımı son kez meşgul eden, uyandığımda zihnimi ilk dolduran sendin. Seninle, acının bile tatlı bir özlemi barındırabileceğini öğrendim. Ancak tüm bunlara rağmen, içimdeki olmazlarımı değiştiremedim... Varlığın öyle derin bir çaresizlik ki, ne sana yönelebiliyorum ne de senden uzaklaşabiliyorum.
