sayıları iki elimizin bir parmağını geçmeyecek kadar az kalmış halk ozanlarımızdan biri. onda halkçılığı, ekmek kavgasını, yoksulluğu, toprak sevdasını öğrenebilirsiniz. anadolu insanının ondan bunları öğrenmesi gerekirken avuç açmaktan başka hiç birşey yapmaması büyük bir utançtır. ruhun şad olsun büyük usta.
Öldükten sonra değeri daha çok anlaşılan Üstad rahmetli vefat etmeden önce iç Anadolu da falan seveni yine çoktu ama Marmara da Ege de bilinirliği dinlenirliği daha azdı ama şimdi gidin oralara genç nesil bile ilk aşklarının acısını çekerken kalpten kalbe bir yol var görünmez diyorlar. Benim için de 5 sene öncesine göre çok daha fazla dinlediğim ozan ne diyorduk Neşet Baba gel gizli gizli gel gizli gizli.
toprağın bol olsun üstad. allah mekanını cennet eylesin.
daha dün gibi hatırlıyorum o günü üstünden 5 yıl geçmesine rağmen. onun gibisi gelmedi, gelmeyecek. türünün son örneğiydi be abim. bozkır onsuz iyice kuraklaştı sanki. en azından şarkılarını canlı dinlemek gibi bir onura eriştik. bize bu türküleri canlı tutmak, yaşatmak düşüyor. onunla aynı coğrafya da doğup büyüdüğüm için kendimi şanslı hissediyorum.
tekrardan ve yeniden sevdiklerinin başı sağolsun.
5 yıl olmuş. Oysa, geçen seneydi gibi hissediyorum, zaman nasılda hızlı geçiyor. Ama bizler saçma sapan dertlerimiz yüzünden böyle kıymetli birşeyi savuruyoruz.
.Çocukluğumda KIrıkkalede hep Neşet Ertaş şarkıları çalar ve nefret ederdim. Şimdi memleketim Kırıkkale'ye giderken özellikle dinlediğim müzisyen. Geçmişe olan özlemim yanısıra şarkı sözlerinin muhteşemliği o yolu gözü yaşlı bitirtir.