Filmleri ve son görüntüleri, toplam 60 milyon dolartaban fiyatla satışa çıkmış ve alıcısını bulmuştur. Keşke borç içinde ölen michael abim de bunun 1 centini görebilseydi.
Yıl 2001,Oxford Üniversitesinde Michael'ın yaptığı "HEAL THE KIDS" konuşmasından bir alıntı;kendi çocuklarının onu nasıl hatırlamasını istediğinden bahsediyor....
"I remember once when I was about four years old, there was a little carnival and he picked me up and put me on a pony. It was a tiny gesture, probably something he forgot five minutes later. But because of that moment I have this special place in my heart for him. Because that's how kids are, the little things mean so much to them and for me, that one moment meant everything. I only experienced it that one time, but it made me feel really good, about him and the world.
But now I am a father myself, and one day I was thinking about my own children, Prince and Paris and how I wanted them to think of me when they grow up. To be sure, I would like them to remember how I always wanted them with me wherever I went, how I always tried to put them before everything else. But there are also challenges in their lives. Because my kids are stalked by paparazzi, they can't always go to a park or a movie with me.
So what if they grow older and resent me, and how my choices impacted their youth? Why weren't we given an average childhood like all the other kids, they might ask? And at that moment I pray that my children will give me the benefit of the doubt. That they will say to themselves: "Our daddy did the best he could, given the unique circumstances that he faced. He may not have been perfect, but he was a warm and decent man, who tried to give us all the love in the world."
Yıl 2009,Michael'ın kızı Paris'in,babasının cenaze töreni sırarından yaptığı duygusal konuşma;
"o,hayal edebileceğiniz en iyi babaydı.Onu çok sevdiğimi söylemek istiyorum"
ve kızı,babasını tam da onun istediği şekilde hatırlıyor...Umarım da hep öyle olur...
sanırım bir çok kişiden daha çok aile olmuş bana yıllarca. bunu geçen hafta yakın bir akrabımızı mezara koyarken düşündüm ilk defa. sevdiğim bir insandı, genç yaşta öldü. üzüldüm...1 gün sürdü...ertesi gün üzerinde 5 dakikadan fazla düşünmedim.
michael jackson da öldü. üzüldüm...üzülüyorum...3 haftadır her gün şarkılarıyla anıyorum, resimlerine bakıyorum. rüyalarımda sarılıyorum ona, gerçek hayatta hiç yapamamış olmanın verdiği özlemle. daha ne kadar sürecek bilmiyorum ama harbiden koydu, koyuyor. bir yandan insanoğlunun garip psikolojisine işaret ediyor. sevgi nedir, kim sevilir, niye ve nasıl ortaya çıkar bu duygusal çalkantılar? hayat tuhaflıklardan ibaret bir sirk gibi.
herkes unuttu onu.. çağ değişti, teknoloji değişti, alışkanlıklar değişti, müzik zevkleRi değişti, müzik dinleme stiLLeRi değişti ve herkes unuTTu işte onu .. müzik piyasasının da daha b.kunun çıkmadığı günleRdi geRçi. dinlediğiniz müzik önce melodisiyle kendini sevdiRiR, zaman geçtikçe de sözleRiyle çökerdi yüreğinizin en sakLı yeRine. asLoLan şaRkının ne anLaTTığıydı. o yüzden bizim şaRkımız olsunLu günLeRdi ozamanlaR. sözLeRine kapıLıR ve kendinizden biR paRça ekLeRdiniz asLında sizin dinLemenizLe yazılmasına yeni başlanan şaRkıya. organikti şaRkıLaR . sizinLe şekLe büRünüR, yaşaR ve öLüRleRdi. alt yapıLaRı copy paste yapılmadan hazıRLanıRdı ve heR sefeRinde yeni biR şey dinLiyoR oLmanın mutLuLuğunu yaşaRdınız. ritym box'laR icad edilmemişti ozamanlaR. sektördeki en teknolojik araç korg yada yamahanın aRaba büyükLüğündeki orgLaRıydı.sözLeR ön pLandaydı ozamanLaR. ama onaLaRa giden en güzeL yoLdu melodi. araçtı yanlızca..
o da unuttuRdu kendini. özeL yaşamı çalkantıLaRLa doLu kişiLeR listesinin en tepesindeydi belki. hakedeRek yada hak etmeyeRek. ama unuTTuRdu ve unutuLdu .
hatıRLadığım kadaRıyLa paRa veRerek aldığım ilk yabancı kaseTTi dangerous aLbümü. yaşayan biR efsaneydi o. istanbuLa konseRe geLdiğinde yeR yeRinden oynamıştı. inönü stadındaki konseRde izdiham yaşandığını ve ayılıp bayıLan hayRanLaRı hatıRLıyoRum. seneLeR önce. daha ankaRaLI mahmut, ahmet, aLi faLan yokken yani. kasetLeRi kalemLe geRi saRdığımız ve şimdiki laptoplaR kadaR walkmanLeRimizin olDuğu yıLLaR.
müzikLeRinden çok sahne performansıyLa dikkat çekiyoRdu. onun adına dans yarışmaLaRı düzenleniyoR, kıyafetLeRi taklit ediliyoR ve süRekLi yeni dedikoduLaRı çıkıyoRdu. siyah eldivenin limuzine bineRken çalındığı falan konuşuluyordu. sınıfta bunu taRtışıyoRduk bizde daha ortaokuL 1 deyken. uLaşıLmazdı.. ozamanLaR ne inteRnet nede youtube vaRdı. istediğiniz zaman istediğinizi dinleyemiyoRdunuz. o yüzden tüm şaRkıLarı tadını aLaRak, hissedeRek, zamanı duRduRaRak, geRçekten anLayaRak dinLiyoRdunuz. şaRkı sözü ezbeRLemek biR işti ozamanLaR. daha kaLemin kuLLanılmaya devam ettiği dönemLeRden bahsediyoRum yani. yazaRak ezbeRlemeye çalışılan dönemleRden. aslında michael jackson'da deiL unutulan. ondan bahsetmek için başlamıştım yazmaya ama temeL olan müzik dinleme zevkinin katledilmesi sanıRım. emek yoğun müzikleRden ritim yoğun şarkılaRa geçiş dönemi benim kastettiğim. yoksa michael jackson'nın nekadaR efsane de olsa yaşadığı hayatı savunacak deiLim. ama hızLı tüketim insanımsısı olmamıza güzeL biR öRnek o. yada hızLa tükenen kişiLeRe.aslında o günLeRi, ipodumla mp3 dinlediğim bugünLeRe teRcih edeRim. müzik dinLemenin sıRadan biR aktivite oLmadığı günLeRe yani. sıRadan biR iş yapaRken müzik dinlemenin yanlış olduğu deiL söylemek istediğim. müziğin sıRadan oLuşu..
istisnaLaRın anlatılanlaRdan daha çok olabileceği bir yazı bu. polemik oLmasın die şeyediyorum
edit : ruhu şadolsun lan, sonuçta popun kralıydı adam. bu yazı yazıldığında hayattaydı. şimdilerde daha bir hisli dinliyoruz şarkılarını.
gidişine alışılamayan, kabul edilemeyen aile ve arkadaş dışında hayatımızda en çok yer eden kişidir. kalpten özlenen yerine kimsenin koyulamadığı tek ünlüdür. astrolog esin uzer hislerimize tercüman olmuş. okumanızı tavsiye ederim.
"Michael jackson o değişik enerjisi ve gülüşüyle evrensel müziğiyle çok uzun yıllar önce kalbimde taht kurmuştu. O bir atlantisliydi. Ve bu dünyayla bir türlü barışamamıştı. Melek enerjisi olan insanların seks yaşamları hep tersliklerle doludur. Ya a sexsüel oluyorlar yada eş cinsel. Bu içerden gelen dürtünün tatminsiz halidir. Ve çok ızdırap çektiğini bu duygusunu müzikle boşalttığını söyliyebilirim. Bütün IQ yüksek varlıkların yaşadığı bir sorun. Bundan 15 yıl önce bir yorum yapmış ve kendisinin tehlike altında olduğunu görmüştüm. plak şirketi adım adım bu senaryoları hazırladı.nederlandı kaybetti 2000 yılından beri stresten hastalandı.hayranlarından,müzikten uzak kaldı.yapanlar yakında layığını ağır bir fatura ile ödeyecekler hiç merak etmeyin.şimdi rahatlayabilirler. Michael meleklerle buluştu ,acıları son buldu. O artık ölümsüzler albümünde yerini aldı. Seni seviyorum michael"
an itibariyle cine5'te moonwalker adlı filmi yayınlanan eşsiz benzersiz efsane. haydi michael jackson severler, ekran başına... bu filmi sakın kaçırmayın.
son yıllarda ölümüne kadar medyanın aşağıladığı ölümünden sonra kıymeta binen şarkıcıdır. atalarımız boşuna dememiş kel ölür sırma saçlı; kör ölür badem gözlü olur diye.
edit: burada amacım michael jacksonu değil medyayı eleştirmektir.
albümlerinin tamamı 250 milyon civarında satmış, tek albümle 27 milyon satış rakamına ulaşıp rekor kırmış ve hala rekoru elinde bulunduran, şüphesiz yüzyılın en iyi sanatçısı...
yıllarca şöhretini etkileyen iftiralar, şaibeli bir ölüm, yılan hikayesine dönen otopsi, gömüldü mü tartışmaları, korkunç bir anma töreni, layık olmadığı bir uğurlama ki kendisi lady diana gibi yüzbinlerce seveni tarafından uğurlanmalıydı, yıllarca onu yalnız bırakan ailesinin bir anda onu sahiplenmesi ve sürekli çıkan yeni saçmalıklar. birde vampir cnn in çıkardığı resim...
michael jackson bunları hiç ama hiç haketmedi. hayatın ibneliği olsa gerek ne kadar iyi olursan o kadar cezalandırılıyorsun.
" yüzümün gittikçe beyazlaması bir hastalık. bunu estetik ile yaptığımı söylüyorlar. kim kendini bir ucubeye çevirmek için estetik olur ki? siyahi olmaktan asla utanmadım."
anısına kazandığım üniversiteden içeri moonwalk yaparak girmek istediğim rahmetli efsane. tabi önce moonwalk yapmayı öğrenmem gerekecek. hatta daha önce üniversite kazanmam gerekecek. mj yattı bizim iş. rest in peace.
ölümünü bile paraya dönüştürebilen iğrenç bir sistemin kanını emdiği adam. adamlar youtube'ü dolaşıp satışlarını düşürebilecek herhangi bir video var mı hemen belliyorlar. ölümünün hemen ardından üstelik.
Ölümünden bir hafta önce,onu uzun zamandır dinlemediğim geldi aklıma ve en sevdiğim parçalarını mp3 player'ıma yükleyip dinlemek istedim ama fırsat bulamadım,ya da başla önceliklerime yöneldim,bilmiyorum:(
Ölüm haberini aldığımda şoke oldum.Sanki bir hafta önce öleceğini hissetmiş gibiydim.Ölüm haberine üzüldüm ve de çok şaşırdım tabi.Ama benim açımdan,sen de ebedi aleme göçen bir canlıydın işte,hepimizin başına geleceği gibi.Şarkılarını dinlemeye,kliplerini ve röportajlarını izlemeye başladım.Lay lay lom,süper de eğleniyordum o muhteşem ritimli şarkılarını,harika dans figürlerini sergilediğin kliplerini izledikce.Herşey çok normal da görünüyordu ilk başlarda,ama günler geçtikce,daha önce görmediğim,duymadığım ve dinlemediğim bir Mıchael Jackson yönüyle daha karşılaşınca tabiri caizse tam bir tokat yemiş gibi oldum,içime öyle bir taş oturdu ki,günlerdir atamıyorum ve neredeyse cenaze törerinden bu yana,seninle ilgili daha önce farkına varmadığımı anladığım her yeni duyguma içten içe ağlıyorum.
Artık bu dünyadan göçmüş ve bana göre çok değerli olan bir insanın kaybının verdiği bir hüzün müdür bu,ya da aslında çocukluk dönemimden bu yana yaşadığım bir çok ana şarkılarınla tanıklık etmiş olmandan mıdır bilmiyorum ama ölmüş olduğun gerçeğini bir türlü kabullenemiyorum:(
Seninle birlikte çoçukluğumdan çok değerli bir parça da göçüp gitti sanki.Meğer ben büyürken ve seni benden daha çok dinleyip,evde deli gibi dans eden abimin ayaklarının altında dolanıp,onu taklit etmeye çalışırken ne kadar da güzel zamanlar geçirmişim.Şimdi farkediyorum.
Dünya gelmiş geçmiş en yetenekli şarkıcılarından ve show adamlarından birini kaybetti.Hemde yerine bir başkasını koyamamacasına...
Sevgili Michael,keşke sen yaşarken gözlerindeki o inanılmaz hüznü ve yalnızlığı atmana yardımcı olabilecek bişeyler yapmak gelebilseydi elimden.En azından ebedi aleme mutlu bir şekilde gitmiş olduğunu düşünür ve sen yaşarken seni suçlayanlara ve acımasızca eleştirenlere karşı seni yeterınce savunamadığım için,içinde bulunduğum vicdan azabından bir şekilde kurtulmuş olurdum.Umarım dünya senin o hassas kalbini aslında bizim sandığımız kadar yıpratamamıştır ve içindeki o "muhteşem gülen" çocuğa hiç dokunamamıştır...
Ne yazık ki,sözlerindeki derinliği ölümünden sonra daha iyi anladığım ve senin gercek duygularını yansıtan " childhood","speechless","gone too soon","cry","she is out of my life" ,"will you be there"gibi muhteşem slow'larını şimdi içimde derin bir hüzün ve gözlerimden akan yaşlar eşliğinde dinliyorum. Huzur içinde yat sevgili Michael...
Childhood şarkısının sözlerini de benim gibi,çoçukluğundan bişeylerin yitip gittiği düşünen tüm okur'lara armağan ediyorum...
Have you seen my Childhood?
I'm searching for the world that I come from
'Cause I've been looking around
In the lost and found of my heart...
No one understands me
They view it as such strange eccentricities...
'Cause I keep kidding around
Like a child, but pardon me...
People say I'm not okay
'Cause I love such elementary things...
It's been my fate to compensate,
for the ChildhoodI've never known...
Have you seen my Childhood?
I'm searching for that wonder in my youth
Like pirates and adventurous dreams,
Of conquest and kings on the throne...
Before you judge me, try hard to love me,
Look within your heart then ask,
Have you seen my Childhood?
People say I'm strange that way
'Cause I love such elementary things,
It's been my fate to compensate,
For the Childhood I've never known...
Have you seen my Childhood?
I'm searching for that wonder in my youth
Like fantastical stories to share
The dreams I would dare, watch me fly...
Before you judge me, try hard to love me.
The painful youth I've had
ölümünün ardından cnn International'ın otopsi sırasında çekilmiş bir fotografını dünyaya yaymak gibi insanlığa sığmayan bir 'basın' çalışmasının kurbanı olan sanatçı.
ilk suçlamaların olduğu sene yapılan polis sorgusu basına sızmış. görüntülerde kendisine yöneltilen falancayı iğfal ettin mi tandanslı sorulara ne tepki vereceğini bilememekte ve bu sinirle gülmektedir.
en son bu kağıttaki el yazısını tanıdın mı diye sorarlar o da evet benim der. sanırsınız ki tecavüz ettiğini itiraf eden bir mektup (artık soruşturmanın ciddiyetini tahmin edin). olası bir röportajda mutlaka belirtmesi gereken hususları - cildimin rengini açtırmıyorum, gay değilim, zenci olmaktan utanmıyorum vs. - bir kağıda not almış onu anlatır. ayrıca der ki: " jesus (isa) da ömrünü çocuklarla beraber geçirmiş ve onlarla birlikte olmayı öğütlemiştir. ben bu inançla büyüdüm...".
yüzündeki ifadeden çektiği acıyı ve yaşadığı hayalkırıklığını net bir şekilde okuyabilirsiniz. bir çocuğun gözleridir sanki size bakan ve sormaktadır: "dünya bu kadar mı boktan bir yer?"
