Kimseden hayır gelmeyeceğini anladıktan sonra insanın özüne dönerek hayatı kendi içinde tartışmaya ve yaşamaya başlar. Arada bana da geliyor bu durum. Delirmesem iyidir çünkü iç sesim sürekli konuşma halinde.
Her insanın zaman zaman yaptığı.
Muhasebe etme, kendinle dertleşme, kendine sitem etme ya da tebrik etme gibi olumlu ya da olumsuz birçok duygu ile yapılır.
Kendimi en iyi kendimle konuşabilirim pek tabii ki!
Haberler iyiyse şahane, kötüyse hafiften gözyaşı, burukluk hasıl olur falan...
Diyeceğim odur ki, normaldir, konuşun kendinizle, tanıyın onu, dinleyin.
Ders çalışmak ya da daha iyi düşünmek için yapılmışsa mükemmel sonuçlar verebilir. Özellikle düşünmek istediğiniz konu ile ilgili ses kaydedicisini açıp veya telefonda video başlatıp konuşursanız gerçekten sizi geliştirdiğini göreceksiniz. Ayrıca tekrar geriye dönüp eski kayıtlarınızı dinlediğinizde aradaki farkı da görmüş olacaksınız. Ona göre kendiniz için daha iyi bir rota belirleyebilirsiniz.
beynin aynı anda üç işi (konuşmak, işitmek ve düşünmek) yapmasıyla beyni geliştiren ve kişiye oldukça da faydası olan bir eylem. psikologlara göre kendi kendine konuşmak yüksek zeka belirtisi. ayrıca yapılan araştırmalara göre kendi kendine konuşmanın hafızayı güçlendirdiği, güveni artırdığı ve konsantrasyonu sağladığı yönünde.
hiçbiri size mantıklı gelmediyse en azından kendi kendine konuşmak stresi azaltmak açısından kişiye fayda sağlıyor.
kaynak: haber siteleri
Kendi kendimize yüksek sesle yani kulağımız duyacağı şekilde konuşmak mı yoksa sessizce yani içimizden konuşmak mı zeki olduğumuzun kanıtı. Şu an bu benim için çok önemli. umarım içimizden konuşmaktır cevap.
arkadaşlar içimizden konuşmak diye bir şey yoktur ve olamaz ama olabilir de. sadece kaynağını iyi belirlemek gerekir. hiç bir kimse kendi kendine içinden konuşamaz.
(bkz: telegram)