#45600032 Şu başlıkla Yine aklıma gelmiş realite. Öpe öpe yücelteceksiniz tabii.
Erkeğe muhtaç değiliz, kendi hayatımızı çok rahat idame ettiririz, zekiyiz, yetenekliyiz, makarna bile pişiremeyen erkek gibi ikinci derece varlıklarla mukayese kabul etmeyiz.
örn: yaşam içinde ne yapıyorsak kadın için.
ev alacağız, nerede olacağı, kaç oda olacağı, kaçıncı kat olacağı, kaç metrekare olacağı.
ev dekorasyonu oluyor, beyaz eşya alınacak-yenilenecek.
koltuk kanepe sehpa yatak vb alınacak.
ev boyanacak renk seçimi.
ev de yemek pişecek, ne pişeceği...
bir yere misafirliğe gidilecek, nereye gidilecek, ne kadar kalınacak, ne giyeceğiz?
elbise alınacak ne tür giyim tercih edilecek, traş olacağız bıyık sakal bırakılıp bırakılmaması (işini seven gündüz traş olur, eşini seven akşam traş olur) saçının uzun kısa olması.
arkadaşlarla maç keyfi bira çerez patetes cips veya rakı balık keyfi için izin alma.
tatil de nereye gidileceği.
eve gelen misafirlerin kim olacağı.
vs vs vs.
ulan bu kadar özen dikkat laf dinleme emir kulu olmayı hatuna değil de allah'a karşı yapsam, meyhane de ölsem bile" gel kulum cennetime gir" derdi mevlam.
mezar yeri aldık, kimseye yük olmayalım diye mezar yerini bile hatun seçti.
edibüdü: evet, kılıbığım. karısından korkmayan allah'dan da korkmaz.
