en nazik pasaport polislerine bu ülkede Basel'de rastladım. Bir mutluluk, rahatlık. adamlar yaşamaktan keyif alıyor belli. Havaalanı tam sınırda olduğu Fransa ile de ortak kullanım gibi bir duruma sahip ve alışveriş merkezi konseptinde. mağazalar, restoranlar içinden uçağa geçiş.
Resmi adi isveç konfederasyonu olup almanca, fransizca, romensça, italyanca resmi dilleridir. Tam bir hukuk devletidir. Mahkemeler hükûmetten ve parlamentodan bağımsızdır.
kişi başına düşen millî gelir 80.000 dolar dolardır. (Abd de 35.000 dolar) işsizik ise %3,2 düzeylerinde.
(bkz: yaşanacak yer)
milli takımının hemen hemen yarısı arnavutlardan oluşan ülkedir. Bir arkadaşım gösterdi sanırım bir sonra ki euro cup maçında yer alacaklarmış. ilginç bir bilgi bence.
asgari ücretin 4948 isviçre frangı, yaşanabilir düzeyde bi evin kirasının 2500 isviçre frangı olduğu ülke. maydanoz bile 12 frank, yemekler bok gibi. sadece doğası güzel ve suç oranları düşük. etiler/beşiktaş kadar biyer işte neredyese.
zenginliğinin kaynağı ise kara para ekonomisine dayanıyor. avrupa'nın kara kutusu bu ülke. uyuşturucu baronundan tutun, bin ladin gibi büyük teröristlere kadar bu ülkede hesabı olmayan suçlu yok gibi bişey. normalde herkesin selamı, sabahı kesmesi ve küresel mali piyasalardan banlanması gereken bi ülke. ki bu konuda sayısız gelişmiş ülkede tartışmalar yaşandı.
ancak olmuyor işte. çünkü isviçre, kanarya adaları kadar gariban değil ya da dubai kadar müslüman değil.
konumuza dönecek olursak, isviçre'de maaşlar türkiye'ye göre yüksektir. e-e-e eyvallah ama hayat da türkiye'den çok daha pahalıdır. herkes, herkesi şikayet eder. şikayet orada bi vatandaşlık görevidir. sen çalışabilecek durumda olduğun halde işsizlik maaşı alıyosan anında ihbar edilirsin. evinde izin almadan en ufak bi değişiklik vs yapamazsın. paran olsa da mülk edinmen kolay değidir isviçre'de ve asgari olarak orada ikamet etmen minimum süre en son 10 seneydi galiba. o da vatandaşlığa kabul edildikten sonra.
yani isviçre, türkiye gibi dingo'nun ahırı değil. kim kime, dum duma biyer değil. o yüzden gelişmiş ve hayat bi o kadar zor.
eğer ben yemem, içmem, yaşamam ve robot gibi sadece çalışır ve inek gibi otlayıp yatırım yaparım diyosanız isviçre'de biriktirip türkiye'de mal mülk sahibi olma şansınız var. ama bugüne dek böyle bi canlı görülmedi. yok la öyle bi insan. isviçre de çalışıp, orada paramı yerim dersen de, hayatın ne kadar pahalı olduğunu görürsün. türkiye'deki gibi öyle devlet herşeye karışıp seni sahiplenmiyo. sağlığı, eğitimi felan herşeyi para. paran yoksa ayvayı yersin.
en cimri adam bile insan sonuçta. canı yemek istiyo, yaşamak istiyo, keşfetmek istiyo. o yüzden çoğunluk para da biriktiremiyo.
bu ülkede kimse artık çalışmak zorunda kalmayacak. çünkü bugün referandumla karara bağlanacak düzenlemele ile devlet herkese ayda 2 bin 200 euro verecekmiş.
asgari ücretin 4900 chf, ev kiralarının da ortalama 1200-2000 arası olduğu, buna ek olarak hastalık sigortasıydı, ıvırıydı zıvırıydı derken ayın ortasına doğru elde hiçbir şeyin kalmayacağı paradır.
asgari ücretle tek başına geçinmek imkansıza yakındır. evli olursan ayrı mevzu tabii.
ülkemi canımdan çok sevmeme rağmen buradaki herkesten, herkesin dengesizliklerinden bıktım, yoruldum. mümkün olsa gidip yerleşeceğim ülkedir, kendisi. kim bilir belki bir gün gerçekleşir.
interrail kullanarak bu yaz gitmeyi ciddi şekilde planladığım ülke. Gitmiş, görmüş kişiler için Luzern dışında en görülesi yerleri hakkında bilgi istediğim bir Avrupa ülkesi.
