Araplar dışında kimsenin gitmediği yer olarak kaldı. Herkes Beşiktaş, Kadıköy de artık. Milletten haklı. Yolda yürümesini bilmeyen, bağıra bağıra konuşan sayılarla aynı ortamı kim paylaşmak ister. Taksim esnafı da boş yere dert yanmasın. Zamanında heryerde avm yapilma fikrine karşı çıkanlara taşla, sopayla, palayla dalıyordunuz.
beyoğlu taksimde bulunan istanbulun en hareketli kalabalık caddelerinden birisi.Herkesin hayatında bir seferde olsa görmesi gerekir. Özellikle geceleri bitmeyen hayat, her köşede sokak sanatçıları ve barların gümbürtüsü hayatınıza ayrı bir renk katar.
net 2-3 senedir gitmemiştim. yoğun iş temposu vs. derken fırsatım olmadı. geçenlerde gittim ve hüsrana uğradım.
zira istiklal resmen çökmüş, bitmiş. hani kapanan dükkanları geçtim, yerine açılan gereksiz dükkanları da geçtim.
resmen arap istilasına uğramış. zaten demografik yapı bu kadar düşünce, kalitenin de düşmesi şaşırtmadı beni.
allahta nevizade hala yerinde duruyor. şu an istiklal'i istiklal yapan tek yer orası. bakalım ne kadar sürecek.
istanbul'un en eski semtlerinden biri olan Beyoğlu'nda Tünel ile Taksim Meydanı arasında uzanan ve 19. yüzyılın sonlarından beri Türkiye'nin en ünlü caddelerinden biri olma vasfını koruyan cadde.
bir ay içinde 35 dükkan kapanmış. e çomarlar yıllardır orayı alıp ordan para kazanmak istiyolardı; kendi sayıları yetmeyince arap ülkelerinden arap çomarı getirdiler istiklal i ele geçirdiler; ama siyasal islam üretemez sadece tüketir ve yok eder. sonunda istiklal i de batırdılar.
slash kadar iyi gitar çalabildiğini zanneden, durduk yere "rock n roll" triplerine girebilecek, müzisyen kılıklı ruh hastalarının yoğunlukta olduğu cadde.
bu son olaylara hiç değinmeden bahsedeceğim ki istiklal caddesi benim için birçok kelimenin içinde gizli kalmış anahtardır. öyle bir anlar bütünü ki burada yaşanılan; heyecanı içinde tedirginliği üstünde küçük bir kız çocuğu saflığı gibi. bazı şeyler bitse de hatırlandıkça yumuşacık gülümseme bırakır.
istiklal caddesinde en çok sabah yürümeyi severim. 6.45 otobüsüne binip giderim hep. boydan boya yürürüm, sokakların temizlenmesini izlerim, binalara bakarım, o serinlikte derin derin nefes alır güzelce kahvaltımı yapar sonra da gider kahvemi içerim istiklale karşı.
Sabah istiklalde olan insanları izlerim. işe yetişmeye çalışan insanları, işe gitmek için daha vakti olan bu yüzden kahve içmeye gelmiş olanları ve okula giden gençleri, çocukları.
Bugünkü patlamayla benim içimde bugüne kadar erken saatte istiklalde dikkatle incelemiş olduğum herkes ölmüş gibi bir sızı oldu. Daha azı olduğu için sevinmedim. Tanımadığım ama gözümün önünde canlandırabildiğim tüm o insanlar için kendimi tutamadan ağladım. Onlardan biri ben olmadığım için utandım.
istiklalin bir kere tüm karşıt görüşleriyle, sloganıyla, tarlabaşılısı, avrupalısıyla demokrat bir duruşu vardır. Bir bakıma özgürlüklerin caddesidir. Ne yazık ki bugün yeniden vuruldu.
istanbul ekonomisinin sosyal hayatının en verimli Dünya tarafından bilinen nadir caddelerinden olan her daim kalabalık her daim kaos her zaman potansiyeli yüksek ilgi çekici caddedir.
malesef son olaylardan ciddi etkilenmiş vasat bir hale gelmiştir.
düzelir lakin zamanla.
bir günde 4 milyon insanın geçtiği söylenen türkiye'nin en ünlü caddelerinden biri , cuma akşamları çok hareketli olur , hele o sokak müzisyenleri eğlencelidir .
en son gidişimde * arap dilenci kaynıyordu. hatırı sayılır miktarda da arapça tabela vardı. istanbul''un en sevdiğim yerlerinden birinin arap çarşısına dönmesine çok bozulmuştum. düzeltin amk şurayı.
