Sonuçta bu dünyaya gelmeyi biz seçmedik, umduğunu bulamayanın yaşamdan istifa etme hakkı bence gayet doğaldır. Neden bu kadar marjinal bir şeymiş muamelesi yapılıyor bilmiyorum. Yani islam'da çok büyük bir günah olması ve yakınları için çok ekstrem ve üzücü bir şey olmasından kaynaklı tabi ama batı'da, "ben araba aldım" demek gibi sıradan bir durum.
Valla annem, babam, abim ve kızım (kedim) olmasa dakika durmam bu bok çukuru gezegende. Bazı insanlar var, ne olursa olsun hayatta kalmaya çalışıyor. Derdin ne? Bok mu var burda? Ya da ne olursa olsun ille de 2-3 tane çocuk yapıyor, uzun yaşamak için işkence gibi hayat geçiriyor. Gelecek en son ne zaman daha güzel oldu özellikle Türkiye için? Vallahi delilik. Batı'da yaşamına son vermek isteyen birisi yakınlarıyla vedalaşıyor ve hayattan ayrılıyor. Onlar için çok normal. Üzülseler de saygı duyuyorlar. Bilmiyorum bana olması gereken o gibi geliyor.
Tabi 18 yaşından küçükler için intihar kapsülleri vs yasak olmalı. Yetişkin olanlara bile öyle kafasına esen intihar kapsülünü kullanamamalı. 2 hafta bekleme süresi olmalı. Bu sürede bir psikolog desteği olmalı, bu işin geri dönüşünün olmadığı vurgulanmalı vs ama isteyene de engel olmak yanlış bence.
Türkiye'de en son 2022'de hatırlıyorum ben ana akım medyada intihar haberlerini. 2022'de günlük Türkiye ortalaması tam 20 kişiydi! Bu yüzden haber yasağı geldi bence.
Eski sağlık bakanı Fahrettin koca kendisi açıklamıştı, son 3 yılda 61 milyon kişi sinir ilacı kullandı diye. Bu kadar sinir ilacı ve antidepresan kullanılan bir memlekette intiharlar da çok olur normal.
Tecavüze uğrayan çocuklar, işsizlikten onurunu, gururunu yitirmiş insanlar, ya da işi varsa bile ağır mobbinge maruz kalan insanlar (ki bunların arasında polisler çok) yaşamına son vermek istediği takdirde kararına saygı duyulmalı.
intihar etmek kesinlikle normal bir şey değildir. normalden kasıt, sıradan günlük eylemler gibi bir eylem değildir. bugün çalıştığın mehmet usta, doktor ayşe, öğretmen necla yarın işe gelmediğinde, ne oldu ya mehmet ustaya diye sorduğunda intihar etmiş derlerse ha iyi o zaman demezsin. yaşamın herhangi bir sebeple sona ermesi bile insanları üzerken kendi isteğinle sona erdirmek, normal bir eylem olarak tanımlanamaz.
bununla birlikte; hayat gerçekten zor ve ağır. hayat herkese zor, bize daha zor. insanı yaşatan umut oluyor. diyorsun ki sayılı gün geçer, bu işkence de bir gün bitecek. kimi evliliği, kimi iş bulmayı, kimi üniversiteyi kazanmayı milat olarak belirliyor. umut varsa yaşanıyor.
şahsen daha okunacak çok kitap olduğunu, izlenecek çok film olduğunu, oynanacak çok oyun olduğunu, gezemediğim çok yer olduğunu biliyorum. kimi için aşk eklenebilir, tadılacak yemek eklenir vs.
hayat hepimize zor. zaten insan ömrü kısa. bırakmak yok. şu 30-40 seneyi dolu dolu yaşayalım elimizden geldiğince.
son olarak; intiharı düşünen kişilere Kiichiro Toyoda' nın hayatını okumalarını tavsiye ederim.