bir seçim yapmak zorunda kalmaktır.
genelde bireyin psikolojik hiç bir çıkış yolu kalmadığında, insanın kendisine maddi ya da manevi yardımın gelmeyeceğine emin olduğu, o saatten sonra yaşamanın ölüm karşısında çok daha fazla acı vereceğine kesin olarak hükmettiği anlarda karar verilir. bu eşiğin geçildiği anlardaki insan psikolojisini aynı şeyleri hissetmeyen kimse de anlayamaz.
intihar eden gitmiştir ve artık bilinç sahibi bir canlı değildir artık. doğumdan önceki gibi yoktur.
geride kalanların bu hususta yazdıkları, düşündükleri, hissettikleri laf-ı güzaftır ölen için.
o nedenle intihar etmek şöyle kötüdür, şöyle korkaklıktır, şöyle günahtır vb düşünceler intihar etmiş bir insan hakkında bir değer taşımaz. yaşayan insanlar için de anlamı yoktur çünkü dediğim eşiğe bunu yazan birisi bile gelebilir. dünyada intiharlar asla bitmeyecektir.
o nedenle o eşiğin nasıl bir eşik olduğuna / olabileceğine kafa yormak daha mantıklıdır.
kendini öldürecek adam ben ölüyorum demez denilesi.
gece tüm arkadaşlarını arayıp biri açarsa intihar etmicem diyen ama numarasını gizledigini fark etmeyen kız mı bu ?
bak güzel kardeşim imkanın varsa bence de öldür kendini. bırak geride kalan üç gün üzülür anacin babacin kardeşin belki daha uzun süre.
bu ülkede ne yaşama hevesli insanlar öldü biri de bini de koymuyor artık bize. değil mi?
derdin mi biter yeni derde mi başlarsin bilmem. hayat gerçekten yaşamaya değmez kardeşim. hadi bırak entry girmeyi huzura bırak kendini. kaldıkça her şey daha kötü olacak.
aydinoglu nitvance adlı embesil yazarın kendisini dolandırdığını ve servetini çaldığını iddia etmiş, hem intihar eden hem aydın troll, cidden inanlar var.
mal mısınız lan siz? hahaha.
(bkz: #35141176) diğer yazılanları da okuyun.
Okuldaki asistanimin bana bugunku akla bile gelmeyecek hakaretleri sonucunda karar verdigim eylem. Belki bu yaptigi yuzunden vicdan azabi ceker diye dusunuyorum. Ama sonra sikerim asistanligini da insanligini da diyip vazgeciyorum degmez bir geri zekali icin.
Bazen bana en yakın bazen bana en aptalca gelen eylem. Aslında kızıyorum bu başlıkları gördüğümde şükürsüz insan işi diyorum. Daha once bir sinir düşündüm istedim ama tabi ki yapmadım Bu sefer ilk defa sakince düşünüyorum bunu. yaşıyoruz da niye diyorum. Nereye kadar katlanacaksın diyorum. Belki de hocam gitmekle en iyisini yaptı diyorum. içinden çıkamıyorum. Yine de yanlıştır. kolay olanı seçme şeklidir. Üstelik bu dünyada aklımıza bile gelmeyecek igrencliklerle yaşamaya devam edenler varken. Aklım ikiye bölük. Bu gece bitsin..
bu ülkede intihar etmek ciddi mallık. olm eğlenmeye git, metroya bin, şehir merkezinde dolaş. intihara ne gerek var. sürekli bi yerlerde patlama, saldırı oluyor zaten. ne yorucan amk kendini.
intihar etmek günahsa eğer, bence intihar edenden çok, onu bu seviyeye getirenler yargılansın. Öyle dışardan şu günah bu sevap sallamak kolay. Ben ne intihar eden insanlar gördüm ki gerçektende hiçbir şekilde çıkar yolları yoktu. Çok fazla üzüldüm hepsine ama elimizden bir şey gelmedi. Bazen insan o noktaya geliyor, getiriyorlar.
kaçış yolu hiç değildir bence pes etmek de değildir çünkü intihar etmenin günahı çok çok büyüktür. öbür tarafta azabı vardır. intiharı düşünen kişi yaşamaktan da ölmekten de korkuyordur. demem o ki yaşamaya çalışın vazgeçmeyin intihar edince her şeyin biteceğini sanmayın.
sizi intihara sürükleyen ne olursa olsun ölmeye değmez. bencillik etmeyin. anne babanızı düşünün. hiç kimseniz yoksa derin derin nefes alın allahın verdiği canın ne kadar değerli olduğunu idrak etmeye çalışın.
--spoiler--
intihar kurbanı olan birinin bağışladığı kalbin takıldığı kişi, kurbanın dul karısıyla evlendikten seneler sonra kurbanla aynı yöntemi kullanarak kendisini öldürmüştür.
--spoiler--
cesaret etmek ile eş anlamlıdır cesaretiniz yoksa değil yapmak düşünemezsiniz bile ki intihar etmek isteyen kişi ilaç içmez reklam kokan hareketler yapmaz kısa yoldan ölümü bulmaya bakar.
ölüm çok abartılıyor. ölüm dediğin kaçmaktır amk. ölüm acısını ölen değil geride kalanlar çeker. senin için ölürüm falan çok mantıksız ve gereksiz laflar/düşünceler.
yazık cidden.
