beynimi adeta kemiren eylemdir. eğer bu fikir olmasaydı hayattan daha çok zevk alabilirdim. en azından yüksek biryere çıktığım zaman aşağıya bakmak yerine kahkahalar atarak manzaranın keyfini çıkarabilirdim veya yanım hızla geçen otomobilin modeli hakkında sohbet edip o arabanın içinde olmayı hayal ederdim altında değil.
ve amacım ben intihar edeceğim diyerek ilgi toplamak filan değil gerçekten hastalıklı bir durum ve ilk defa bu sayfaya içimi döküyorum. halen yaşıyorum aziz dostlarım maalesef. okuduğunuz için teşekkürler keşke hiç okumasaydınız sizin değerli vakitleriniz vardır.
bir insandan soğumama ve ona acıma duygusu bile hissetmememe neden olacak eylemdir. dikkat çekmeye çalışmaktır, günahtıri anlamsızdır. allahın sana verdiği canı, sen kim oluyor da almaya kalkıyorsun.
sonrası hakkında pek bir bilgiye sahip olmamak, anlatılanları da dinleyince pek yaklaşılamayan ancak herkesin hayatında bir kezde olsa gerçekleştirmeyi düşündüğü eylemdir, intihar etmek.
aslında bir insanın yapabileceği en büyük devrim. tüm bu hayat oyununu, düzeni, kendisine dayatılanı reddetmektir. artık sıkıldım, yoruldum ben çıkıyorumdur intihar etmek. bir insan veya olay için intihar etmek ise aptallıktır. kendi için intihar etmeli bir insan ve sonucunda geride bıraktığı şeyler için iyi bişey beklememelidir. anlaşılmak kaygısında olan bir insanın yöntemi değildir intihar etmek. anlaşılmayı da reddetmiş, neyin ne olacağını umursamayan insanların yöntemidir.
şahsım adına konuşursam: eğer içimdeki bitmek bilmeyen umudu söküp atabilseydim intihar ederdim. umut, hiçbir şeyin düzelmeyeceğini bile bile insanı sabretmeye zorlayan, sonra da her şeyin bok oluşunu bin beter acıyla izleten bir zehir. öldürmüyor da süründürüyor.
keşke vazgeçebilsem, bu zehri vücudumdan atabilsem, kaçıp kurtulabilsem. hayattan bir beklentim kalmamış zannederken, nasıl hala umut edebiliyorum, bilmiyorum.
(Ey iman edenler, aranızda karşılıklı rızaya dayanan ticaret hâli müstesna, mallarınızı, bâtıl [haksız ve haram] yolla yemeyin ve kendinizi öldürmeyin. Elbette Allah size merhamet eder. Düşmanlıkla, zulüm ve tecavüz ile bu yasakları işleyeni ateşe koyarız; bu ise Allaha çok kolaydır.) [Nisa 29-30
Imanima yuzde yuz guveniyorum.
Ancak bazi secimlere bunlari karistirmanak lazim.
Insanin icinde olan bir sey bu, ve bazen senaryolar cok kotu gidebiliyor.
Ayet falan yazanlar bence cok bos, bazi seyleri kilic ile kanitlamaya calisiyorlar.
Intihar eden bir insan cennet cehennemden korkacagini zannetmiyorum.
Bu dunyada olmekten cok daha kotu seyler var, olmek rahat ve soguk, dunya ise zorlu ve sicak.... Dayanilmasi guc, en rahat insanin bile travmalari var, para bile herseye cozum degil.
Bence asil iman katlanmayi ogrenmeye calismak, burayi yasanilabilir bir yer yapmak.
Siz yarin obur gun olunce sizin yardimlarinizdan ve fedakarliklarinizdan uzak kalmis insanlar olmali, sizin gitmenize uzulen, sizin icin dua eden insanlar..... Belki bir kac kisi.....
The goal is not to live forever, but is to create something that will....
Neticede ölümdür. Ama insanin annesi, babasi, kardesi, dostlari. olunca maalesef asla ömur boyu yeltenmeye cesaret edemeyecegi bir eylemdir. Zira bir fare zehiri olayi çözer diye dusunuyorum.
Not: yapmayin, hayat herseye ragmen guzel, daha cok isimiz var burada.
son dönemin modası.video çekmek ve mektup bırakmak modanın vazgeçilmez unsurlarından. gerizekalı aktivitesi. hayata bir kere gelmişsin,yaşa doyasıya nedenlerin eksilmiş azalmış olabilir ama sıfırlanamaz.bir kişiye yada bir şeye odaklı yaşamak aptallıktır.her zaman b c d e planları olmalı insanın.imkanı yoksa bile yaratabilmeli,beyin bunun için var.pes ediyorsan zaten hastalıklı bir beynin vardır.psikiyatri uzmanına başvurup çözüm alıp bir ilaç etkisi konuşmalar dahilinde önce beynini sonra canını kurtarabilirsin.ölüm çözüm değildir hiçbir şeye.
her gün doğan çocukların yüzündeki sevimliliğe bak,her yeni doğmuş canlı cansız şeylerdeki hayat dolululuğa bak.onların çevresine kattığı neşeye bak.sen de doğduğunda ailene ne kadar mutlu etkiler bıraktın belki de.daha uzun yazmak isterdim ama aynaya bakıp kendine ben intihar edecek kadar ahmak değilim diyebilmelisin bu kadarıyla bile.dini inanç vb. hiç biri değil seni ahmak eden.3 yaşında da intihar etsen 30 yaşında da seni o cocuk zekasından ayıran bişey olmaz.amaçsızca yapılan işten başka bişey değil.
Yaşadığınız hayata göre değişir elbet, ama çoğu zaman "asilce bir geri çekiliş"tir. Bir kişiye ya da bir nesneye odaklanıp, onu kaybettiğinde yaşanan hayal kırıklığı sonucu gelmez intihar. Odaklandığınız her şeyin size ihanet ettiğini anladığınızda aklınıza geliverir. Artık her gün yaşamaya başladığınız kötü şeylerin, ileride yaşanmaya devam etmeyeceğinin garantisidir. Çevrenizde sizi özlemeyecek olan bir sürü insanın hayatından bir şey eksiltmeyeceği gibi; sizin değerinizi siz varken bilemeyen insanlara da usulca bir selamdır. Hayatın doluluğunu test edebileceği son aşamaya kadar test etmiş, artık var olmaktan sıkılmışların deneyeceği son çılgınlıktır. Ve en son olarak da, birçoğunun düşündüğü gibi belki bir son değil; aksine bir başlangıçtır.
Böyle giderse ugrayacagim akibet. Amk hayatindan bir gün tad almadım, fukaralik içinde ömrüm geçti, işsiz güçsüz sıkıntı içinde oturmaktan ise mezarimizda yatmak daha iyidir. Günahıni da goze alicaz artık.
