Görünüşe göre Muhammed as adına kitap yazmışlar. Muhammed as ve Mehdinin ilişik olduğu yıldız Methusalah'dan başka yıldız değil ve Muhammed as Fatıma orada canlı
Belki de Fatımadan sonra onu en çok anımsatan benim. Neler oldu neler yaşandı bunu bilemem. Kutsal kitaplar kötü değiller. iyilik tavsiye ederler. Ancak Kuran da Tevrata benzer. Kutsal kitaplara kötü bir ithamım yok çünkü doğru şeyler öğütlenir. Ancak dedemin kiminle konuştuğu konusuna gelince kafam doğru yere gidemiyor. Bir yere buğra ile gitmiş ama neresi? Yazdıklarımdan anladığım kadarıyla asıl yaratıcı kitap mitap yollamamış. Demiyorum da kutsal kitaplar kötü diye. Bence yaratıcı ne ağaçla bağlantıya geçti ne de insanlara. insanlar Anunnakiler tarafından yaratıldılar yüzde yüz. Ama ne var ki Anunnakiler hakiki Tanrı değiller. Fakat insanları sevmişler ki kitap da göndermişler. Çünkü bugün bu kitapları Anunnakilerin yazdığı iddia ediliyor. Söz konusu Muhammed as olunca kalbim beni daha üst bir yere çekiyor. Sanki evrenin içine tohum atmış bir yaratıcı var gibi. insan aklının bunu anlaması çok güç. Bugün evreni bir bigbang ile oluştuğunu biliyoruz. Evrenimizin çok geniş ve büyük olduğunu biliyoruz. Ve evren sürekli genişliyor. Böylesine etkin bir gücü düşününce evrende olduğunu düşünmek çok saçma, mantıksız geliyor. Evrenin ilerisini kafamda yapılar olarak kuruyorum. Ya da arka arkaya evrenler. Gerçek yaratıcı çok farklı ve özel olmalı. Muhammed as konuştuğu varlık kimdi? ilk önce bunu cevaplamak lazım tüm sorulardan önce. Görünüşe göre evren bir hiçlik değil. Büyük ihtimalle evrenin içinde olmayan başka bir varlık daha var. Hissediyorum o varlığı. Belki de resiflere tohum atmıştır. Yaratıcıyı nedense tohum yolu ile düşünüyorum.
Rasyonalist biri olduğum için peygamberliğe, tanrının birileriyle iletişime geçeceğine ihtimal vermiyorum. Muhammedi de diğerleri gibi peygamber olarak görmüyorum.
Bir şeylere inanmak zorunda değiliz. Zor gelse de inkar mantıklı olandır.
Ruhumu ve bilincimi bulunduğun alana mükemmel ruhun yanına çek.Çünkü sadece burası yok olacak.Nerede olduğunu biliyorum.Bigbangten önceki olan yerdesin.Ruhumu sıfır noktasına çek.Biliyorum canlısın.ikinizin yanına gelmek istiyorum.Fatıma ile ikinizin yanına.Capcanlı duruyorsun biliyorum.Tam o anda durdugun yere yani bigbangtan önce olan varlığın yanına çek.
Dünya bile yaratılmadan önce nuru yaratılmış peygamberimiz.
Mahşer gününde yüce Allah ona :
+ ey muhammed cennete gir! Diyecektir.
Peygamberimiz ise, valla hi ümmetim olmadan girmem... diyecektir.
izinde olmamız gereken nur yüzlü peygamberimizdir.
allah ona, ey muhammed cennete gir...
diyecektir.
peygamberimiz şu cevabı verecek:
+ ümmetim olmadan girmem.
böyle bir peygambere sahibiz işte.
Ne kadar salavat getirsek az.
Bazıları Peygamber Efendimizi canımızdan çok sevdiğimizi anlamayabilir. Ona yapılan hakareti kendimize yapılmış kabul ettiğimizi kavramayabilir. O’na olan muhabbetimize ‘fanatizm’ diyebilir.
Bu onların nasipsizliğidir. Biz bunu onlara da israrla ve en güzel şekilde anlatacağız.
Tüm peygamberler onu müjdelemek için gelmiştir. Hz.adem cennetten kovulup dünyaya geldiğinde daha hz.muhammed bedenen yaşamıyorken onun ismi aracılığı ile Allah'a bağışlanmak için dua etmiştir.
Allah da hz.ademe "ey Adem Muhammed'i nereden biliyorsun" diye sormuştur. Hz.adem de göklerde ve cennette onun ismini gördüğünü söylemiştir.
Abartılmaması gerekir aslında hiçbir peygamberin abartılmaması gerekir çünkü onlar bize Allah'ı müjdelemek için gelirken bazıları işin ucunu kaçırıp Peygamberlere tapmaya başlamaktadır resmen. Uzun yıllar önce olmuş, yaşanmış olayların da tamamen doğru olmasını Kur'an'ın değişmemesini bekleyemezsiniz. BEN, ŞAHSEN ALLAH'IN DiNiNDEYiM.
âdem, su ile toprak arasında iken nebi olan.. insanların ve meleklerin kapısına sığındığı... ey tevhidin rehberi, kilidi ve anahtarı olan! insanlığın iftiharı.. iki cihanın saadet güneşi; peygamberlerin bile şefaat için kapısını çalacagı gaye insan. allah tealâ'nın seçkin yaratıp insanların arasına gönderdiği.. seni tanımaksızın ve sana saygı göstermeksizin allah tealâ'nın kabul kapısının açılmayacağı aziz nebi..
inceliği ve güzelliği karşısında kendi kabalığımızı ve çirkinligimizi gördüğümüz.. allah'ın kur'an'la ismini yücelttiği hayâ ve edep kaynağı! .. nurâni esasların kıblesi, nebilerin sonuncusu, resullerin efendisi.. ömründe bir defa bile kahkahayla gülmemiş mahzun peygamber.. bulutların başının üzerinde şemsiye açtığı peygamber.. ey bir parmak işaretiyle ayı ikiye bölen, allah'ın mucizesinin ta kendisi!
allah kelâmına mecra bir çift kutsi dudağın sahibi, kutlu müjdeci. eskimeyen biricik yeni ve solmayan biricik renk! cömertlik denizinin avuçlarında dalgalandığı resul-i ekrem.
hazret-i ibrahim'in duası, hazret-i isa'nın müjdesi. ümmetinden birisinin hataya düşmesinden, azaba duçar olmasından elemlenen rahmet peygamberi. kendisini rabbinin edeplendirdiği ve edebini en güzel şekilde eylediği evrenin şeref burcu. ebedi saadet devletinin padişahı, kâinat sedefinin incisi. müminlerin yüzünün akı, gözünün nuru olan emin.
meleklerin hayâsına gıpta ettiği sevgililer sevgilisi. güzel ahlâkı tamamlamak için gönderilen, yaratılmış en güzel insan. allah'ın kendisini miraçla şereflendirdiği, tekrar ashabının arasına dönerek yeryüzünü kendi miracına çıkartan biricik sevgili. allah'ın en sevdiği olmak mertebesine yükselen, rütbelerin en ilerisindeki peygamber-i zîşan. ey gül medeniyetinin mimarı, iki cihan serveri. ey iki kurbanlığın yetimi.
' allah'ım beni mahzun etme, bana vaadini lütfet.' diye rabbine yalvaran, âlemlerin rabbi'ne ulaşmak için en büyük vasıta olan efendiler efendisi. allah'ın kuar-an'ı kerim'de ' sen'in şanını ve adını (dünya ve ahirette) yükseltmedik mi? ' (inşirah,4) hitabının muhatabı. kendisine indirileni en güzel şekilde tebliğ eden.
dostu ebubekir'in, mübarek naaşına bakarak: ' yaşarken güzeldin, öldüğünde güzelsin, bir kere öldün, bir daha ölmeyeceksin! ' dediği güzellik şahikası. ey senden bahseden şairlerin, senden bahsetmekle şiirlerine şeref kazandırdığı. şairlik edasına sığmayan, kalemin ve kelâmın anlatmakta aciz kaldığı. düşmanlarının bile kendisinde kusur bulamadığı. adı allahtan hemen sonra anılan. adı aşk olan.
hani birgün ashabına 'imanları itibariyle en beğendiğiniz müminler hangileridir?' diye sormuştun. ashabın 'meleklerdir.' demişti. sen 'onlar rablerinin huzurunda bulunuyorlarken neden iman etmesinler ki' buyurdun. ashabın ' o halde nebilerdir.' demişti. sen 'vahiy onlara iniyorken neden iman etmesinler ki' diye buyurdun. ashabın 'o halde biziz.' demişti. bunun üzerine 'ben aranızda bulunulurken neden iman etmeyeseniz ki? ama iman bakımından müminlerin en beğenilen (hayret verenleri) sizden sonra gelecek ve birtakım sahifeleri bulup ta onlarda yazılanlara iman edecek kimselerdir.' buyurmuştun.
hani ashabına: ' siz öyle bir zamanda yaşıyorsunuz ki, dinin onda birine uymazsanız helâk olursunuz. fakat öyle bir zaman gelecek ki o zaman dinin onda birine uyan kurtulacak.' demiş, onları uyarmış, bizleri müjdelemiştin. işte sana o zamandan sesleniyorum ey peygamberim.
hani ' özlüyorum.' demiştin de ashabın: ' anam babam sana feda olsun ey allah'ın resulü, neyi özlüyorsun? ' diye sormuştu. sen de: ' âhir zaman kardeşlerimi özlüyorum.' demiştin. işte sana âhir zamandan sesleniyorum ya resulullah. tek özlemim ve ümidim senin bu hitabının muhatabı olabilmek.
hani o kutlu insanlardan o güzide ashabından olan, ebu nuayman birkaç defa karşına sarhoş çıkmıştı da ömer celâllenip kılıcını çekmiş: 'müsaade et şuna dersini vereyim ya resulullah! ' demişti. sen ise onu tutmuş: ' bırak ey ömer, o allah ve resulünü sever.' buyurmuştun. bunları yazan, allah'ın ve resulünün karşısında mahçup bir kul var ki; o allah ve resulünü sevmekte.
ey kişi ile kalbi arasına giren, kalpleri evirip çeviren allah'ım! kalbimi senin dinin üzerinde sabit kıl! ey kulunu bütün yaratılmışlardan üstün kılan rabbim! ' seni sevmeyi ve seni seveni sevmeyi ve senin sevgine beni yaklaştıracak şeyi sevmeyi bana nasip et. bana senin sevgini sıcak ve hararetli bir günde soğuk suyu arzulamaktan daha sevimli kıl.
ey esrarına varılamayan, sırrına erilemeyen. artık bizleri sana ve resulüne mahçup olmaktan kurtar. ' ben onlardan razıyım...' dediğin, resulünün ' ümmetim! ' diye hitap ettiği, alnındaki secde izini, vücudundaki yaraları aşkının mührü olarak taşıyanlardan kıl.
mazlumların, sadıkların ve âşıklarin rabbi! sevgili resulünün takipçilerini, o'nun yetimleri olan bizleri; ümmeti muhammedi iki cihanda azîz eyle. allahumma amin.
