dün akşamdan beri hiç ama hiç iyi değilim. ev sokak bana resmen dar gibi. saatlerce volta atıyorum odalarda. yattığım yerden kalkıyorum, oturuyorum, geri yatıyorum. baş ağrılarımı dindiremedim. aşırı derecede bişeyleri kırıp dökme isteği var.
kendimle başbaşa kalmak bana hiç yaramıyor.
Az önce yaşadığım Bir buhran halidir, çaresizlik ve kadadaki bir ton ihtimalin gecenin sessizliğiyle insanı girdaba sokmasıdır. Neyse ki allah var deyip namaza durulur, sonra dertler ona dökülür.sabredilir.
