Birilerine çok ihtiyacın olmayacak şekilde hayatını dizayn ettiğinde insan güvene çok da takılmıyor.
ipini çeke çeke esnetiyor hayat bir şekilde.
O da olur, mümkün, yapabilir, olabilir diyosun hiç şaşırmıyorsun.
Kendine güvenmek, inanmak en huzur vereni…
Şu yaşıma kadar halen öğrenemediğim o güven duygusunu.
hep bi kahpelik,
hep bi çıkarcı kişilikleri.
Hiç izin vermiyorlar ki o duyguyu tatayım.
Ne diyorlar çok özür diliyorum;
en çok babama güveniyordum o 'da anamı ...
O olay .
Her kime güvendiysem ağıma sıçtı güven mi kalır sizce bu yaştan sonra.
tatlış tatlış öğrettiler cevabına sahip sorucuktur. kime arkanı dönsen mutlaka bir yamuk gelir. öyle bir zamana geldik ki öz ailen bile inceden bir sürttüreyim mi diye düşünür. hani bırak elin kızını oğlunu kendi canından kendi kanından olana bile artık tam güvenemiyorsun.
Sorunlarınızı asla kimseye söylemeyin, çünkü: insanların %80'i sorunlarınız olmasından memnun ve %20'si de sorunlarınızı en az bir gizli servise bildiriyor. (bilerek/bilmeyerek)
Tanım: annelerinizden öğrendim, cevabı verebileğim soru (aklınıza kötü şey gelmesin), anneler temkinlidir ve ben de her insan kadar anne-sevinciyim.
nüfusumda "baba" diye kayıtlı olan kişinin çocuk yaşımda bana verdiği sözleri tutmayarak bana kazık atmış olması ile birlikte şahsımda cevap bulan soru.
salak mısınız evlatlarım siz?
bak bak, güvenme duygularını kaybetmişmişler. hahahah.
yahu güven dediğin şeyin tek bir türü mü var sanıyorsunuz?
kiminin sadakatine güvenirsin, kiminin iş bitiriciliğine ve eminim ki kimse en azından bir kulvarda güvenmediği kişiyi hayatında tutmaz.
şahsen benim insanlara güvenimi kaybettiğim tek nokta destek olmamalarıydı. yani kendi başına yapacaksın her şeyi diyordum. ihtiyacın olduğunda kimse sana yardım etmeyecek falan.
hâlâ kendi ayaklarımın üstünde durma isteğim var, hâlâ kimseden destek almak istememe gibi isteklerim (hassasiyetim) var ama birine bu konuda güveniyorum uzunca bir süredir. ihtiyacım olsa yardım eder diyebiliyorum, güveniyorum, inanıyorum daha doğrusu.
işin doğrusu insana göre muamele etmek gerekiyor. bir insana ilk kez baktığında ben buna güvenirim ya da güvenmem demezsin ki, hâl ve hareketlerinden sana o güveni ya da güvensizliği aşılar. bence siz o kırıldığınız yerden hassaslaştığınız için dikkatinizi oraya veriyorsunuz ve en iyisi gelene kadar da kimseye güvenmezsiniz o konuda muhtemelen. ehehe.
