19-20 yaşlarımda kullandığım ve afedersin bok gibi bulduğum araba. ama çok seviyorlardı. sahibi ayağının altına gazete koyuyordu lan. düşün. amına kodumun tenekesi.
98 yılında ilk kez amcamda gördüm bunu
içine girdiğimde şok oldum resmen uçak kokpitine girmiş girmiş hissettim.
gösterge ışıkları büyüledi beni, direksiyon için de hidrolik yazıyordu arka camda.
küçükken tepra diye okuduğumuz araba. bur abimizdebeyaz bir tepra vardı. o araba değerliydi bizim için. camdan kadranına falan bakardık. abinin karizmatikliğini arabaya yoruyorduk herhalde bilmiyorum.
(bkz: küçükken yapılan salak şeyler)
aslında modifiye ve kişiselleştirme için çok ideal bir araç.
özellikle dijital ekran ile oynanarak başarılı çalışmalar yapılabilir.
klasikler arasına girebilme potansiyeli var.
dizaynı kendi zamanının çok ötesinde idi.