Aşık olduğu kişi ile evlenebilcek kadar beyinsiz insanlara özendiğim kadar hiçbir şeye özenmiyorum bu hayatta. Harbi diyorum bak mallıkları sayesinde dünyada cenneti yaşıyolar. Bir diğer aklıma getirmek istemediğim ihtimal kendi mallığım. 24 yaşındayım, iyi kötü bi manitacılık sinemalarımız oldu. En son birine fena tutuldum, dedim ben buna nikahı basarım. Ama öyle böyle değil. Ufak tefek pürüzlerin farkındaydım mevzunun en başında da ama öyle bi aşık olduk ki dedim tamam burdan yürür bu iş. Yarrağımı yürür. O zaman evlilik falan aklımın ucundan geçmiyor tabi, ne bileyim bi zaman sonra olayları o şekil değerlendireceğimi. Bilsem baştan hiç bulaşmazdım asjslwmsowlala. Aşık olduğum tipin sorumlulukla alakası yok aynı benim gibi ipsiz sapsız bişiy. işin kötüsü hoşlandığım tipleme bu, genel.
Geçen annem evlenmelik bi çocuk gösterdi. Yani tanıyom çocuğu zaten de aklıma sokmaya çalıştı, yeminle içim bayıldı. Çok başarılı çok beyefendi amk fevkaladenin fevkinde diyecem o derece bi velet. Dedim anne bu bana fazla temiz kirletilmeyi bekleyen bi sayfa gibi bunun aklını alır masumiyetiyle beraber pazara çıkarırım dedim.
Yani özet olarak, evlenmelik tipler bayıyor, it kopukla boşa kürek çektiğimi kabul ettiğimden dolayı da aşk evliliği yapabilceğime olan inancım bitti, dibi kazındı. Böyle hayatın anasını sikeyim kurgusal geleceğime bakın...
Edit: entryi bi daha okucak kadar işsiz olduğum için okudum ve şunu farkettim. Aşk evlililiği yapanlarla aşk ve mantık evliliğini bir arada yapmayı başaranları ayırmayı unutmuşum. Entrynin en başında ettiğim hakaretler aynen devam edip, aşkla mantığı evlilik kurumunda birleştirebilen o muhteşem beyinlere, ne istediğini bilme duygusuna olan hakimiyetlerine saygılarımı sunarım....
seks yapacağız diye tonlarca borcun altına girip kılıbıklık edilirse bu şeyden soğumak normaldir. ölçülü mevcut, ekonomik şartlara göre davranan, düğün isterim diye ağlayıp zırlamayan biriyle yapılırsa keyifli olacağını düşünüyorum.
Birbirine saygı duymayan, sevmeyen, sabrı olmayan insanların kurmaması gereken birlik.
Bir insanın oturup her hareketini, sözlerini, yaptığı işi yargılayacaksan hiç evlenme daha iyi. iki tarafı da mutsuz edeceksin. Bütün işi tek taraf yapacaksa bu ilişkide sen nerdesin?
Kimse mükemmel değildir, herkesin kusurları var şu hayatta. Kimse kendini mükemmel görüpte başkalarını eleştirme hakkına sahip değildir.
hani henüz üzerine öyle büyük büyük konuşabilecek bir donanıma sahip değilim.
ancak şunu hissediyorum; insanın kendisini bilmeden ya da keşfedilecek bir kendi olduğunu farketmeden "evet" dememesi gereken bir sözmüş gibi evlilik.
yoksa o sözü çok istesende tutamazmışsın gibi..
Evlilik mutlu son değil, tam aksine Her şeyin asıl başlangıcıdır. Evlenmek, birlikteliği resmiyete dökmek inan işin en kolay kısmı, mühim olan onu sağlıklı bir şekilde, saygıyı sevgiyi kaybetmeden, mutlu kalmayı başararak sürdürebilmek. Saygıyı sevgiden önce yazdım dikkat ettiysen. zaten zaman içinde, kimisi daha erken kimisi uzun yıllar sonunda bunu anlıyor her insan. Allah pişman etmesin, hayırlı uğurlu olsun şimdiden.
