eğer böyle bi durum varsa gerçekten umursamazdım. çocukken insan üzülebilir ama büyüyünce üzülmez. şu an 22 yaşındayım biyolojik annemle babam hayattalarsa benimle konuşmalarını isterdim. neden beni evlatlık verdiklerini sorardım.
Beni bırakan aileme ulaşma şansım varsa ulaşırdım ve neden bıraktıklarını öğrenmek isterdim. Alacağım cevap her ne olursa olsun beni dünyaya getirmekten vazgeçmediği için teşekkür ederdim. Sorumluluk alamamış olması onu kötü kalpli birisi yapmaz.
kahrolurdum. bir sülale ile baş ettik ikincisini arıyorduk sanki lan. bir sürü yeni teyze dayı amca hala kuzen falan çıkacak hiç gerek yok. mevcut olanlar ile baş edemiyoruz daha..
aslında sakıncalı bir durum. anneniz ve varsa kız kardeşiniz artık mahrem olur size. dinen sakıncalı bir durum. Böyle bir durumu gizlemek doğru değil. sapıklık olarak görmeyin. araştırın.
bulmaya çalışıp hesap sormak çok anlamsız olurdu!
kader deyip geçerdim, aramaya koyulmaz, bir şey yapmazdım. benim için her hangi bir kıymetleri de olmazdı.
Diğer ailem denecek tarafı umursamaz hayatıma düşünce olarak bile sokmazdım ancak alan aileme birçok şeyin hesabını sorardım. ister bencillik ister başka bir şey deyin buna. Ben bu hâlimden çok farklı birisi olabilirdim, daha mutlu da olabilirdim. Madem aldınız neden ailesiz kalmamdan bile daha beter şeyler yaptınız der onlardan da ayrılırdım.
Çok garip bir his olacağı kesin ben tam tahmin edemiyorum. Ailemin biyolojik ailem olmadığını öğrenmemin şaşkınlığını attıktan sonra onların hala ailem olduğu gerçeğinin değişmediğini ifade ederdim. Daha sonra biyolojik ailemi tanıyıp tanımadıklarını ve beni neden bıraktıklarını bilip bilmediklerini sorardım.
