*malesef toplumdaki nefreti ve faşizan duyguları gözler önüne sermiş harekettir. ayrıca türkiyenin demokratik bir ülke olmadığını, olamayacağını da tekrar ve tekrar bir tokat gibi yüzümüze vurmuştur. *fikir özgürlüğünün dahi olmadığı, ne düşündüğünü çıkıp açıkça söylediğinde hakkında suç duyurusu yapılıp dava açılan bir ülkede yaşamaktan utanç duyuyorum... hayatım boyunca hiçbir halka, topluma ya da etnik gruba nefret duymamış biri olarak, yaşadığım ülkede mensubu olduğum halka duyulan nefret beni derinden yaralıyor.
ülkemizde yaşayan insanların özgür hakları olan düşünme ve düşündüklerini söyleyebilme olayını gerçekleştirdikleri olaydır. isteyen istediğinden özür diler , düşüncesi çerçevesinde bir yerlere koyar kendisini. bu yapılan olaya yapılan yorumlara bakıyorum da ne kadar saçma salak şeyler var ! insanlar bir şekilde düşüncelerini ifade ediyorlar inandıkları çerçevesinde ama hemen bunlar böyle yapmak istiyor... , yok bunlar bölücü... gibisinden aslı astarı olmayan suçlamalar peşin sıra geliyor. ya arkadaş bu ülkede insanlar illa senin düşündüğün gibi mi düşünecek ? senin olaylara baktığın gibi tek taraflı ve objektif olamadan mı bakacak ? nedir yani ? bir de asıl onlar özür dilesin olayı var. evet dilesinler de neden bir kıyaslama içindeyiz onu anlamadım ? onlar özür dileyince bize atılan suçlama , yaşananlar unutulacak mıdır ? herkesin acısı kendinedir. kıyaslamak aptallıktır. onlar bu kadar öldürdü , bilmem ne... sonuçta insanlar bir şekilde topraklarından atılıyorlar mı ? evet atılıyorlar. bundan rahatsızlık duyan duyarlı bir kesim insan da bu olaydan dolayı özür diliyorlar. ne var bunda ? bu kadar da aşırı milliyetçi olmayalım ya lütfen. altına imza atılan duyarlı oluşumdur ! (bkz: empati) , (bkz: objektif olabilmek) , (bkz: her olayı kendi çerçevesinden değerlendirme yetisi).
ermeni tehcir,soykırım trajedi adına ne derseniz deyin meselesine dikkat çeken tavır. Zihinlerini tembelliğe alıştıran yurdum insanının kızmasına nedense hiç şaşırmadım. On yıl sonra gülüp geçeceğiz böyle şeylere kızdığımız için.
Bu girişimi konuya dair bir tabuyu kırması tartışılmasını sağlaması bakımından önemsiyorum. Özür dileme kısmını kendi üstüme alınmasam da isteyenin acıyı paylaşmak anlamında özür dilemesi beni rahatsız etmez.Bu bir diplomatik yada aydınlar (sevilen tabirle entel-dantel) girişimi değildir, sivil bir yurttaş girişimidir. bu bakımdan bile ayrıca önemli ve anlamlı. 1915 yaşanan trajediye ait bir empati denemesidir. Bu girişimi kimlerin desteklediği yada kimlerin karşı çıktığı bu girişimin varlığını engellemez. Bu girişimin muhatabı ne devletler ne diplomatik misyonlar, ne de lobi faaliyeti yapan kuruluşlardır. Bu girişim önceki tarihlerde ortaya çıkan Ermeni isyanlarını inkar etmek, Ermeni milliyetçiğini aklamak, yada uluslarası lobi faaliyetleri yapan resmi gayri resmi kuruluşların faaliyetlerine politikalarına destek için yapılmış girişim değildir. 100 yıldır olayı böyle görmek isteyenlere, sizden bizden diye devam eden bir kan davasını devam ettirmek isteyip iki halk arasında bir diyalog kurulmasından ödü kopan savaş ve kin tüccarlarının kurduğu barikatları aşabilmek için bir empati çabasıdır.
Şimdi verilen örneklere gelince bilmem kimin dedesini kim öldürdü? Ermeniler öldürdü. Demek ki bir ya da bir kaç veya 10000 hatta 100 000 bin ermeni olsun sayı önemli değil. O koşullarda dedeni her kim öldürdüyse öldürdü ama sana göre demek ki ermeni soyundan olan herkes senin için katildir. Onlar da aynen senin düşündüğün gibi düşünüp ittihat ve Terakkici iktidarın işlediği suçu bütün türklere maletmeli ve nerede türk varsa hepsi soykırımcı diye düşünmeliler. Gel günlükleri açalım diyormuşlar da onlar açmam diyormuş. Sen bir yurttaş olarak bu işi etnik kimlik üzerinden çözemezsin etnik kimlikler zaten bu işin nedeni, benim anlatmak istediğim bu.
Bir yurttaş olarak git istediğin belgeyi araştır, mutlaka her iki tarafa da angaje olmayan obejktif araştırmacılar vardır. Ama türk tarih kurumu, türk dışişleri vb. kurumlara yada milliyetçi subjektif dahası belge sahteciliği yapıp lobi faaliyeti yürüten kişilere (her iki taraf için söylüyorum) "biat edip" araştırma yaparsan moda tabirle ya tribün lideri olur koroya katılırsın yada kötü bir hariciye nazırı olursun.
"bakın, benim alevi arkadaşlarım da var, yani hepsi mum söndürüyor demiyorum tabi ki ama yani yani yani." evlatlarım bakınız, kusura kalmayın ama bu tip konuşmaların genelde ard niyetli ve hatta kötü niyetli insanların ağzında sakız olduklarını gördüm bugüne kadar. "bakın benim satanist arkadaşlarım da var, hepsi kedi kesiyor demiyorum tabi ki ama yani yani yani." yanisi sizin arkadaşlarınız bu tartışmada done değildir efendim. bakınız, türkiye'de de ermeniler var. oy kullanıyorlar, askere gidiyorlar, vergi veriyorlar. ama bir türkiye cumhuriyeti başabakanı, birine kızıp "ermeni dölü" diyebiliyor. yani yani yani, bırakın arkadaşı, belki bu ermeniler arasından oy alıp başabakan seçilmiş kişinin bile bakış açısını görebiliyoruz. yine bu tip konuşmalardaki arkadaşlar genelde selim insanlar arasından seçilir. gidin bakalım system of a down'la arkadaşlık edin, ondan sonra da bu tartışmada bir done olarak sunun.
insanların kafası komplo işleriyle o kadar meşgul ki, insanlıklarını unutmuşlar. yok efendim ermeni lobisinin kartları güçlenirmiş, yok efendim tazminatmış, yok efendim şuymuş, yok efendim buymuş. kamu'nun gücünü unutmuşlar tamamen, halkları düşman edenlere karşı halkın inisiyatifiyle "bütün komplocu eller"in boşa çıkartılabileceği yönünde hiçbir algıları yok. çünkü kafalar hep düşmanlık üzerine kurgulanmış. daha dün yunan içinde aynı şeyleri söylüyorlardı. ama büyük depremde koşup geldiler. yunan devleti aracılığıyla değil; kendi inisiyatifleriyle. bu yüzden biraz daha sempatik görünüyorlar bugün insanlara. yunan'a bakın ve görün; halkın inisiyatifi ne işe yarar? ne iş görür? ama yunan da olsalardı hakkını arayan gençleri (buradan alkışlanan gençleri) vatan haini görürlerdi. kafaları hain dışında bir şey görmez olmuş çünkü.
bu tipler için yapacak bir şey yok. ama gelecek adına yapacak şeyler var. bu yüzden her şeyi üzerinize alınıp kudurmak yerine aklı selimle konulara yaklaşsalar kimsenin eli de güçlenmez, beli de...
Etnik kökeni ne olursa olsun ben kimseye düşman değilim. Hele ırkçı asla değilim. Ama bu milletin bir şerefi olduğunu düşünecek kadar vatanımı severim. Benim ailemde Erzurum'da dedesi,amcası ermeniler tarafından öldürülenler yaşıyor hala. Kara Dere dedikleri bir yer varmış ve Kara lafını orada Ermeniler tarafından yakılan insanların küllerinden dolayı almış. Ermenilere karşı hiç bir özür borcum olduğuna inanmıyorum.
Ermeniler o tarihlerde büyük bir kumar oynadılar ve büyük kaybettiler. Biz de bir bağımsızlık savaşı verdik ve kazandık. Ama bugün Fransızlar Antep'te, MAraş'ta, Urfa'da, Yunanlılar izmir'de, ingilizler Çanakkale'de, Malta'da soykırım yaptılar diye car car ötmüyoruz. Girdikleri mücadele için iyi niyetli bir yol seçmediler. Yunanlılar, Bulgarlar ve daha bir çok devlet gibi bir bağımsızlık ve devlet olabilme savaşına girselerdi saygı duyardım. Ama kargaşa yaratabilmek adına yıllardır beraber yaşadığın insanları katletme yoluna girdiysen ben senin insanlığından bile şüphe duyarım.
Ülke yedi düvelle savaşıyor o zamanlarda. Fransızı, ingilizi, italyanı, Yunan'ı... imparatorluk parça parça oluyor. Onlarda bu fırsattan yararlanıp bir devlet olabiliriz diyerekten isyan ettiler. Katliamları başlatanlar onlar oldu. Karşılık vermiş olmamız elbette muhtemel. Ama o devirde yapılabilecek belki de en insani yöntemle onlardan kurtulmaya çalışmaktan dolayı asla ve de asla özür dilemeyeceğim. bu harekete destek verenlerin biraz da oralara gitmesini ve kendi insanlarının sesini de duymasını temenni ediyorum. Ne yapacaktık o zaman. Uçağa mı bindirip gönderseydik. Biz mi kışkıttık onları doğu vilayetlerinde isyanlar çıkartmaya.
Ermeni vatandaşlarımdan dolayı hiç bir şikayetim yok. Onlar benim canım ciğerim. Hrant Dink öldürüldüğünde bir Ermeni öldürüldü diye değil, bir vatandaşım, bir insanım öldürüldü diye benim de içim kan ağladı. Ama bu olay çok farklı.
Ermeniler neden devlet arşivlerini tarihçilere açmıyorlar o da ayrı bir merak konusu...
Orada o zaman yaşanılanlar asla onayladığım olaylar arasında değildir. Acıklı şeyler olmuştur ve keşke ama keşke olmasaydı. Ermenilerin o zamanlar ki teşebbüsü bize bugün iki önemli sorun bırakmıştır. ilki Ermenilerle aramızda olan, ikinci ise Güneydoğu sorunu. Ermenilerin oradan çıkması ile birlikte doğu bölgelerimiz eğitim seviyesi bakımından acınacak hale gelmiştir.
Cahil aydınlarımızın bu girişimine de saygı duyuyorum. Sonuçta demokratik bir ülkede yaşadığımızı iddia ediyorsak bu tip hareketlere de saygı duymamız gerekir. Kaldı ki "bu ülkede bir milyon ermeni, 70 bir kürt katledildi" diyen yazarımıza Nobel verdiler. Aydın olmanın şartlarının çok değişik olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Öncelikle ülkeni her koşulda ve her platformda eleştireceksin. Halkının asla ve asla içinde yer almayacaksın.
Bunları yaptım mı, bir de klasik müzik ve elimde şarap kadehi... Aydın mı oldum ben yani şimdi.
Gönül isterdi ki bu aydınlarımızı bir şehidimizin cenaze töreninde de bir şehit anasının yanında görebilseydik. PKK terörünü de eleştirebilselerdi. Yaklaşık 100 yıl önce olmuş bir olaydansa bir tarafları yiyorsa ABD'yi de eleştirselerdi. Son beş yıl içinde Irak'ta yaklaşık 1 milyon insanın ölümüne sebep oldukları için. Bosna'da 15 yıl önce soykırımın ya da katliamın ağa babası yaşanırken isterdim ki sesleri çıksın. Ermenilerin Hocalı katliamına ne demeli. Sözde aydınlarımız sessiz bu konuda. Bir şey bildiklerini sanmıyorum ki. Bir şeyler bilmiş olsalar 25 Şubat'ı 26 Şubat'a bağlayan o tek gecede Ermenilere ait kuvvetlerin 613 kişiyi katlettiklerini bilirlerdi. Üstelik 1915 değil, 1992 !!! Sadece 16 yıl önce. Ölenlerden 83'ü çocuk, 106'sı kadın ve 7'den fazlası yaşlı. Allahtan korkarım ben Ermenilerden özür dilesem. Bu insanlar roket saldırısı ile de öldürülmediler. Bizzat görülerek öldürüldüler. 83 çocuk... Daha fazla söz söyleyemiyorum. Avrupa Konseyi bile 324 No'lu bildirgesinde Hocalı Katliamı'nı 19. yüzyıldan itibaren devam ettirilen "SOYKIRIM" ların bir aşaması olarak ele alan demeç vermiştir. Aydınlarımız bu konuda laf etmiyorlar. Memur dayak yer sesleri çıkmaz, Öğrenci joplanır sesleri çıkmaz. Ama ülke ve millet onuruna saldırmak söz konusu olduğunda sesleri çıkar.
Dediğim gibi benim Ermeni vatandaşlarımızdan yana bir sorunum yok ve asla ırkçı bir yaklaşım sergilediğime de inanmıyorum. Ermeni de olsaydım benzer şeyleri söyler ve o zaman bu olaylara sebebiyet vermiş olan Taşnak partisini eleştirirdim. Hocalı'da olanlar için utanırdım. Ama benden kimse bu zorunlu göç ettiriliş için özür dilememi de beklemesin. Bugün bunun için özür dilersek 50 yıl sonra da PKK'dan özür dileriz biz.
Aydınlarımıza son yakarışım... Gazze'de bir saldırıda 384 kişi öldürülüyor. Kadın, yaşlı ve de çocuk denmeden... Bir de onlar için ses çıkarın ne olursunuz. Neden halkınızın saygı duyacağı girişimlerde bulunmaktan böylesine uzaksınız.
adına ne denirse densin 1915 yılında bu topraklarda büyük bir trajedinin yaşandığını kabul etmekle ve bundan dolayı çok büyük bir üzüntü duymakla birlikte, suç işlemenin bireysel bir eylem olduğunu düşündüğüm için benden önce yaşamış kişilerin işlemiş olduğu suçlardan dolayı özür dilemeyi kabul etmediğim için katılmadığım imza kampanyasıdır.
efendime söyleyeyim, sene bindokuzyüzotuz, siz daha o zaman yoktunuz, tarih hocamla biz vardık, neler neler yapardık. işte o neler yaptığımız günün birinde tarih öğretenimiz, yine bize resmi tarih'in zemzem sularını içirmeye çalışıyor iken, klasik türk tarih tezi olan "hepsini gül gibi besledik, hatta biz yemedik kendilerine yedirdik, kuzuyu kestik önlerine koyduk, deveyi kestik ceplerine koyduk, hasatı kaldırdık mı onlara postaladık, hazinenin anahtarını herbirine tek tek dağıttık, biz yemedik bunlara yedirdik ama yine de ayaklanıp bizi arkadan vurdular" tezini sırplar için anlatıyor idi. tabi, bizi arkadan vuran yalınız sırp olsa yine iyi, makedon'u yunan'ı, hırvat'ı macar'ı, yahudisi arap'ı, bilcümle insan grubu bizi arkadan vurmakta idi.
tabi, küçüklüğümden beri olaylara afaki bakmaya gayret eylediğimden; öğreten kişimize söz alıp şöyle bir söz eyledim:
"sayın öğreten kişi, mesela bizim anlı şanlı kurtuluş savaşımız var. mesela ingilizler bize gerçekten çok iyi baksaydı, memleket kalkınma hamlelerinin birini bitirip diğerine başlasaydı, sizin bu tezinize göre biz ingiliz bayrağını kendi bayrağımız gibi sevmeli ve hatta kendi bayrağımız bellemeliydik. benim yaklaşımıma göre sayın öğreten, kurtulma savaşı "kiminle savaştığına bağlı" olarak görülmeden her millete tanınan bir hak olmalıdır. eğer ki bizim böyle şanlı bir hakkımız var ise, büyük ihtimalle onlar da, sizin arkadan vurma olarak tarif ettiğiniz bu hikayeyi şanlı kurtuluş destanlarına konu eyliyorlardır."
tabi kendisi daha sonra beni odasına çağırıp, böyle fikirleri sınıfta seslendirmememi, her ne kadar kendi içinde bir mantığı varsa da çocukların kafasını karıştıracak böyle söylemlerin, ulusumuzun geleceği açısından tehdit unsurlayabileceği ve hatta güvenlik sorunu yaşanabileceği ve bu yüzden benim suriye çöllerine techir gibi hiç istenmeyen sonuçlarla karşı karşıya kalabileceğimi anlattı. tabi ben de kıvrak zekalıyım; derhal anladım ki, güvenlik sorunu, bir buçuk milyon insanı yerinden yurdundan, malından ırzından ederek suriye çöllerine sürebilir. yalnız tabi bu bir buçuk içinde kaç çocuk var idi, bilemiyoruz ama tabi o sırada arkadan vurulmaktan bezmiş olan terikkiperver münevver talat ve cevat ve zerzevat paşalar, çocukların bile osmanlı emperoryasına güvenlik tehdit eyleyebileceğini düşündüler.
evet şimdi yıl 2008; pekeke aracılığıyla kürtler (o zamanlar arkadan vurmayan yeğane unsur) arkadan vuruyor. evet, yıl 2008, sırf bu yüzden bütün kürtleri kamyon kasalarına toplayıp suriye çöllerine damperleri kaldırarak dökmeyi isteyecek kaç talat ve cevat ve zerzevat çıkar bu ülkeden? çıkmaz diyecek babayiğit var mı? bu yüzden 1915'le yüzleşilene kadar KORKUYORUZ! arkadan vurulmaktan KORKUYORUZ! önden kırılmaktan KORKUYORUZ! biz KORKUYORUZ, çünkü onlar da KORKUYOR! korkan iki hayvan gibi saldırgan reflekslerimizi koruyarak KORKUYORUZ!
ah efendim, bizim lügatımız böyledir. bir şeyi tartışmaya koyulalım; hemen "ama ali de bana taş attı, yoksa ben niye kafasını taşın altına koyup ezeyim" tavrına bürünüp, atılan taşın rengine kaydırırız tartışmayı. soru şudur; techir olmuş mudur? binlerce ermeni, bu esnada yok olmuş mudur? ermeni toplumunun neredeyse tamamı bu techire zorunlu tutulmuş mudur? bu topluluğun yarıdan fazlası şu ya da bu şekilde telef olmuş mudur? bu durum, soykırım tanımına uyan bir eylem midir? ama yok efendim, nasıl kürt deyince hemen pekeke'yi öne sürenler; ermeni deyince asala'yı anca'yı, taşnak'ı anarlar tabi. evet, güzel bir belge dolaşıyor bir de ortalıkta. ermeni başbakanı olaylardaki sorumluluğunu çıkıp kabul etmiş. taşnak adına özeleştiri yapmış. peki, biz niye techir'i yapanları lanetleyemiyoruz? "olayları abartıp orantısız güç kullandık, devlet gücünü masum halkın tamamına yönelterek insanlık adına büyük bir dram yarattık" diyemiyoruz? neden diyemiyoruz? buyrun, kestane kebap, acele cevap! bir soru daha; hadi ermeniler taşnak'tı, peki süryanilere ne oldu?
evet, bu kampanya etnik kimlikle doğrudan ilgilidir. kim size yok dedi ki? bakın bu memleketin güzide laik demokratik ve solcu partisi içinden c.başkanı'nın büyükvalidesinin soy ağacını üstelik dna testine varana kadar araştırmak isteyenler var. bakın daha geçen gün süperlig'de oynayan bir mısırlının antrenörü, "bir arap'ı bana tercih ettiler" diyerek etnik ayrımcılığın sivil örneğini sundu. bakın bu memlekette "madem ki ermeni olmak, hemen vermeli olmak" şeklinde yüz senedir gündemde. ülke giderek etnik ayrımcılığı besleyen memleket sevdalıları ile dolup taşıyor. rahip cinayetleri, kafa kesmeler gırla giderken, memati ile polati olmak için can atan yüzlerce genç, her gün kompüter karşısında kafa kesme görüntüleri izleyip ağızlarından su şapırdatıyorlar. 18 yaşında bir gencin ağzından kürtler'in kafasını nasıl patlatacaklarına dair yüzbin sayfalık fanteziler dinleyebilirsiniz.
ve şimdi siz cevap verin: neden etnik bir kampanya olmasın? neden bütün etnik kökenlerin birarada ve hoşgörüyle yaşaması için bir adım atılmasın?
haa, neden ermeni'den mi başlanıyor? hayır, ermeni'den başlanmıyor. bu tip kampanyalar maraş için de oldu, sivas için de, 16 mart için de, diğerleri için de. imzacıların yalnızca ermeni meselesinde kılını kıpırdatan insanlar olduğunu söylüyorsanız derin bir acımasızlık içinde olduğunuzu söyleyebilirim. bu kampanya ise resmi tarih'in önemli bir yalanını açığa çıkartmak ve etnik kökenleri birbirine düşman eden gerçekleri herkese farkettirmek adına önemli. bu kampanya, etnik veya dini bağlarından dolayı insan kellesi kesilmesin diye önemli. bu kampanya emetgillerin, asdochgillerin kendilerini zeki sanmalarının önüne geçmek bakımından önemli.
ama hedefine varabileceği konusunda gerçekten umutsuzum. değil mi ki, aklı başında insanlar bile bu tip konular açıldığında saçmalamaya başlıyor.
aslinda şu anki geldikleri yere bakarak birazcık eteklerinin tutuşması, birazcık panik olma, birazcık da karşı saldırıya geçerek aslinda kendi yaptıklarının üzerini örtmeye çalışma zırvasıdır bu. yani onlar bu sözü söylediler ya, artık sözde ermeni soykırımı ile ilgili korkularımın yarısı gitti diyebilirim. bu onların bir çığlığı idi. lakin ne içimizdeki karanlık(!) hain odaklar, ne diaspora, ne de avucunu ovuşturan malum güçler ermenilerin asıl kendi yaptıkları soykırımı, belgeleri asla görmezden gelemeyeceklerdir. şu asla unutulmasın ki tarih hepimizden kat ve kat dürüsttür.
kalbim kendi hatalarımı ancak kaldırabildiğinden, benden önceki insanların günahlarını sevaplarını taşıyamayacağından, dahil olmadığım gruptur. bahse konu insanlar öbür dünyada hesap versin, ben niye özür diliyorum hissini uyandırır.
özür dilemeyenlerin değil, özür dileyenlere hesap soranların faşizan eğilimler sergilediğini gözlemlemize vesile olan kampanyadır.
ama ne hikmetse sendika.org da "ha'di neoliberal aydın olmayalım" gibi acayip bir yaklaşımla meseleye milliyetçi bir muhalefet oluşturmuş. gerçekten ilginç zamanlardan geçiyoruz, yıllardır savunduklarını reddeder hâle geldi insanlar.
Ermeniler Osmanlının ekmeğini yiyip suyunu içip rahat yaşarken, rahatlık batmış ve Avrupalıların tezgahına gelip Türklere karşı soykırıma girmeye çalışmış, sonra suç üstü yakalanıp sürgün edilmişlerdir. Kaşınmışlardır yani. Ancak talihsiz bir dönemi tekrar gündeme getirmeleri sonucunda yine zararlı çıkmaları çok muhtemeldir.. Bu iş özürle çözülmekten ziyade adam gibi tarihi yorumlayarak halledilir. Ermeni dostları tarihi adam gibi bir daha okumalılar.
"Kendi gözümün önünde cereyan eden bu hadiseler neticesinde, Azeri kardeşlerimizin ve yurtdışında görev yapan diplomatlarımızın maruz kaldığı 'Büyük Felaket'e duyarsız kalınmasını, bunun inkar edilmesini vicdanım kabul etmiyor. Bu adaletsizliği reddediyor, kendi payıma gerçek kardeşlerimin duygu ve acılarını paylaşıyor, onlardan özür diliyorum."
hrant dink için yüzbinler yürüdüğünde bu kadar büyütülmemiş olan af talebi.
ne alakası var değil mi? var bebişim, var birtanem, var şekerparem.
hrant dink'in türkler hakkındaki beyanları belli. ermenilerin katlediğildiğine inanan, türklerden nefret ettiği saptanmış, türk kanına dair fikirleri herkesçe malum bir ermeni. bu nedenlerden dolayı manyağın biri çıktı adamı öldürdü. bu geçmişte yaşanmış olamaz yani öyle mi? eh öyle ya, ermeniler sadece konuşmuş olsalar ve türkler onları tırpanlamış olsa haklı olurlar, çünkü karşı şiddeti gerektirecek bir şiddet girişimleri olmamış. aksi olduğuna inanılıyor, ilk önce ermeniler astı biçti kesti ve türkler de karşılık verdi.
fakat bunun aksini ispatlayan karadenizli beyaz bereli bıçkın bir delikanlı var.
adam öldü ortaklık bozulmadı da şimdi mi bozuluyor. (aslı öküz öldü ortaklık bozuldudur anagram de tevil de tasvir de sarcasm de ne dersen de işte) o caddeleri dolduran adamlara neden bu denli büyük bir tepki verilmedi? o kalabalıkların hepsi ermeni miydi? "yok canım, o bir özür dileme şekli şemali değil, basit bir taziye sunumuydu" mu diyeceksiniz?
ermenilerle yaşanan şey en basit tabirle karşılıklı boğazlaşmadır. birbirini boğazlamak tabiri biliniyordur/duyulmuştur. duyulmadıysa da duyulsun, bilinsin. buna mukabil, bu hatadan dolayı biz özür diliyoruz demek erdemdir. anlayacağın bu illa ki bir haksızlık beyanı olmak zorunda değildir. elini ilk uzatan eşit taraftan herhangi biri olmak ile de neticelendirilebilir. ve bu iyi bir neticedir. "kesmişsiniz, doğramışsınız lan işte ermenileri! haksızsınız ve ondan ilk siz özür diliyorsunuz" diye de düşünebilirim ben o da biline.(hehe, humanist duyguların kabarmıştı bir anda değil mi, "adam haklı lan belki de" bile demiş olabilirsin hatta, ama mutsuz sonu görünce nasıl da anında çattın o kara kalem kaşlarını.)
millet-i sadıka tanımının imparatorluktaki müslümanları değil, osmanlı devletini bağladığını bilmeyen birinin ermenilere atıfla "onlar bize ve atalarımıza ihanet etti" diye üzüntülere gark olmasına vesile olabilecek kampanya.
oysa osmanlı'da türk tabiri saray dışındaki vasıfsız ve cahil müslüman toplum için daha çok aşağılamak amacıyla kullanılırdı. bugün çıkıp kendini saraylı addetmenizin bir anlamı yok. sizin dedeleriniz sarayda değil, dışarıdaydı, halkın arasındaydı.
ha ittihatçıların torunları varsa aramızda onlar da kendileri adına özür dilediğimiz için teşekkür edebilir bize, orası ayrı!
