7 yaşındaki çocuktan 70 yaşındaki dedeye kadar içgüdüsel olarak yapılan eylemdir. birkaç kez elinde bastonla zar zor yürüyen amcaların bile yanından geçen kıza dönüp baktığını görmüşlüğümüz var. tabi amca dönene kadar kız 100 metre kadar yol almıştı ama içgüdü işte engel olamıyorsun. giderayak hafızada birkaç görsel biriktireyim hayat film şeridi gibi gözlerimin önünden geçerken bu görüntülerde olsun mu diyorlar bilemiyorsun.
kim demiş onu, günahımızı almayın.
şarapsızım ki (bak bundan büyük yemin yok) biz kadının kalçasına bakmıyoruz; içimizden "o gemide ah ben de olsaydım" mısralarını mırıldanırken sadece şarkıya konsantre oluyoruz.
fesatlığın luzumu yok, mübarek salı sabahı.
birgün bir alman vatandaşı Türkiye'ye ziyarete gelmiş bizim oraya da uğramış bakmış büyük bir çeşme (bizim oranın artezyen suları meşhurdu eskiden şimdi kalmadı) gürül gürül akıyor, demiş bu niye böyle boşa akıyor, demişler ki bizde çeşmeler böyle akar, yani (başka napabiliriz ki der gibisinden) bunun üzerine alman vatandaşı demiş ki;
