üzerinde bulunduğumuz dünyanın ve farkında olduğumuz tüm kainat sisteminin aslında bir tesadüf eseri, durup dururken varolduğuna inananalar için "din" saçmadır, allah yoktur.
ben bunların tesadüf eseri olmadığına ve yaratan bir allah olduğuna ve bize din ile hitap ettiğine inandım.
sorumlulukları bir başka aşkın varlığa atmanın en kolay yoludur. bu sayede ne sorgulamaya gerek kalır ne düşünmeye ne de başka bir şeye. kişi tamamiyle kendi kurduğu hayali bir dünyaya ve hayali varlıkların hareketlerine göre yaşar böylelikle ilerleme değil gerileme başlamış olur. işte bu yüzden din tamamiyle bir geri kalmışlık sembolüdür. anlamı da her çağda değişmektedir.
tarihte yaşanmış olan tüm savaşların nedenidir. insanoğlunu apocalypseye ulaştıracak nedendir ayrıca. "benim dinim senin dinini döver" saçmalıkları buna sebep olacak sonunda. diğer dinleri bilmem ama islamiyet bile yahudi ve hristiyanlarla arkadaş olmayın diyorsa yapacak pek de fazla bir şey yok aslında. ne dersin ki, koskoca din açıkça bunu emretmiş. tamam o zaman, onları bizden uzak tutmak için gereken ne kadar silah varsa yaparız.
insanlar kontrol altında tutulmalıdır yoksa bir kaosa sürükleniş kaçınılmazdır. bu kontrolün en iyi şekilde sağlanması da korku ile mümkündür. (cezalandırılma korkusu/ahiret inancı) insanlık kendi normlarını yaratabilir ancak buna bağlılığı garantileyemez.
bir insanı yine kendisi gibi bir insanın cezalarıyla yapılan hatadan caydırmak mümkün değildir. ve bu devrede işe doğa üstü güç karışır, insanı korkutabilecek bir güç, evrene sahip olan güç... insan böyle bir gücün varlığına inandığında direnmeden teslim olur. yani düzen bu gücün kurallarına göre işlemeye başlar. bu işleme sürecini sağlayan kurallara da din denir.
insanların gerçek anlamda en hassas oldukları alandır. adamın anasını babasını döv, kendisine eziyet et, dinini eleştirmiş kadar olmazsın. o da eleştiri. hakaret ya da itham değil. sadece fikrini söylediğin an tehlikeli bölgeye adım attın demektir. insanları kitleler halinde sürükleyen, en etkili araç.
aslında din, toplumdan gördüğünü devam ettirmektir. batı toplumlarında doğanlar kendi dinlerini, arap coğrafyasında doğanlar ya da hindistan'da doğanlar kendi atalarının dinine inanır ve bunu savunur. onlara göre tek ve doğru olan din, toplumun ona öğrettiği dindir.
eğer tartışma konusu, bizi yaratan ve evrene şekil veren bir yaratıcı var mıdır yok mudur sorusu olsa anlarım. ya var dersin ya da yok dersin. en fazla insan aklı bunu bilemez dersin. fakat bir yaratıcının varlığını kabul etmek dahi inanışlara göre ödül olan cennete gitmeyi sağlamıyor. yani diyelim hristiyansın. tanrı var diyorsun. kutsal bir kitap var ortada. hristiyanlara göre müslümanlar kafir ve cehenneme gidecek. örneğin ilahi komedya'da muhammed ve ayşe cehennemin en azılı suçlularındandır. ama islama göre durum tam tersi. müslüman olanlar cennete gidecek, diğer insanlar kafirdir ve bunların hepsi cehennemde korkunç bir azap çekecek. yani inandıkları aynı yaratıcı olmasına rağmen aralarında büyük bir anlaşmazlık var. başka dinler de kendinden olanlara ödül, olmayanlara ceza var diyor.
bu ve buna benzer birçok şey var dinle ilgili. dinlerin kendi aralarındaki bu büyük uçurum aslında dinin mantıksız olduğunu bize gösterir.
gerçekten kuranı kerim ve diğerlerinin üstünden onlarca kuşak geçmeseydi bende inanırdım her yazılana .ama maalesef inanmıyorum onlarca kuşağın dürüstlüğüne,çünkü insanı tanıyorum , kendimi tanıyorum ,sırf canı öyle istedi diye duaları değişterebilcek nesiller tanıyorum.insanlık dokunduğu herşeyi kirletmiştir ve elbette kutsal kıtaplar bundan da nasipini aldi,belki ilk başlarında belki sonlarında belkide her gün nasibini alıyor.eğer kitaplar insanlık tarafından kirletilmeseydi bende inanırdım her ne yazıldıysa.
ruhunun ne yöne gideceğini gösterir.
ancak ne yazık ki toplumları dizginlemek adına kullanılan bir kavram olmuştur asırlarca.
bunu şuna dayanarak söylüyorum;
inanın, ne devlet büyüklerinin ne de zenginlerin bu güne dek tanrıya ihtiyacı olmuştur.
dönemlerin zeki insanları toplumu yola getirmek için böyle bir düşünce ortaya atmıştır. Ancak bu teori zamanla doğruluğu ispatlanmış ve kanun haline gelmiştir. (bkz: tabula rasa görüşünün kur'anı kerim'de yer alması)
coğrafya, peygamberler ve olaylara göre şekillenmiştir, örneğin : arap yarımadasında başlatılan müslümanlık ; kadın üzerinde egemen, alkollü içkiyi haram kılan (uyanamayan birliklerin savaşa katılamaması) vs vs.
dünya içinde yanı başı sayılacak nasıra'da hristiyanlık böyle gelişmemiştir.
budizm, musevilik ve benzerleri...
hepsi özünde iyi, kendini geliştiren ve yararlı birey olmayı öğütler.
kadının başı kapalıymış, açıkmış hiç önemli değildir bundan yola çıkarak pakistan'da demir maskeler(burka sanırım emin değilim)takıyorlar,(kadın sesi erkeği tahrik edermiş(!)) öyleyse pakistanlılar daha fazla mı müslüman ?
zaten ibadet tanrı ve kul arasında derler, başkası için şekilden şekile bürünmek de nedir ?
bazı konuların açıklanması ve irdelenmesi çeşitli politik çıkarlara ters düşeceğinden mütevellit, insanoğlunun kendi üzerindeki baskı ve sınırlandırmaları bütünüdür. hepsine hükmedecek tek bir beyin, tek bir güç yani... bu noktada en iyi örnekse müslüman kelimesinin türkçe karşılığının "kontrol altındaki, kontrol altında tutulan kişi" olmasıdır.
