Zaman yolculuğuna çıktım bu akşam.
Kulağımda sesin,
eski günlerdeki gibi.
Sigara üstüne sigara yakıyorum.
Bir martı getiriyor seni bana.
Martının kanadında geliyorsun yanıma,
karşımdaki sandalyeye kuruluyorsun,
kuş tüyü kadar hafif vücudunla...
O güzel kokun bürüyor ortamı.
Sonra bir mektup bırakıyorsun masaya,
üstünde 5 eylül 2022 yazıyor.
Bir mesaj geliyor telefonuma,
yazan bir başkası.
Şarkıcının dediği gibi,
"Sevdiğim başka, sevenim başka."
"Bugün doğmadı güneşimiz" diyorsun,
sebebini biliyorum.
Bu bir sır aramızda.
Louis Armstrong'dan bir şarkı açıyorum,
La vie en rose...
Her biri ayrı bir gezegen olan gözlerinde kayboluyorum.
Bir noktaya dönüşüyorum karşında,
mavi soluk nokta...
Carl Sagan anılıyor masamızda,
ve Platon, sonra Sokrates ve Schopenhauer...
Hepsi seninle anlam buluyor.
Baş Öğretmenim de sensin
Büyük Önderim de.
2 Temmuz 2020'ye gidiyorum,
Lanet olası Corona günleri...
Pandemi, umutsuzluk, bunalım,
depresyon, yalnız bırakılmışlık, yok sayılmışlık.
Ve radyodaki umut veren sesin...
Corona günlerinde aşk ancak böyle olur...
Ah, Kavaklar şarkısı çalıyor bak,
bunun bir anlamı var.
Bu bir sır değil,
Metin Altıok'un Sezen Aksu'ya sattığı şiirinin bestesi
Ki buzdolabı almış o parayla...
2 Temmuz'larda yasımız var bizim,
Unutmadım aklımda.
Hiç şair yakılır mı?
Alçakça yakmışlar işte Sivas'ta.
Mektubu açıyorum, tek kelime yazıyor,
Delisin...
Tüm soru işaretleri siliniyor beynimden.
Bu bir sır aramızda.
Böyle şiir mi olur kardeşim?
Bu ne saçmalık?
Baylar, siz değil miydiniz Garip akımını dışlayan?
Belki biz de ruh hastaları olarak
Deli akımı başlatırız.
Belli mi olur?
senin değiştirdiğin lastiğe sokayım.
rotuna ayrı, balansına ayrı sokayım.
götüne kadar dövmeli hapçı elamanın milletin içinde o biçim patladığı halde bunu ''bizimki hafta sonları hep böyle atik ve hızlı'' diye millete ciddi ciddi anlatıp, ve bununla övünüp ne halt olduğunu kavrayamayan beynine sokayım.
an itibarıyla, okyanus ortasındaki bir adada, hindistan cevizi ağaçlarına bağlı bir hamağa uzanıp başın göğsümde saçlarını okşarken vivaldi eşliğinde o güzel sesinle bana hikâyeler anlattığını hayal ediyorum. saçlarının o enfes kokusunu içime çekiyorum ve burnuna minik bir öpücük konduruyorum.
o melekleri andıran güzel sesini saatlerce dinleyebilirim. sen benim için bir masal kahramanısın. sana olan aşkım da bitmeyen bir masal.
hayat kısa, beklemiyorum seni. hayalin senden daha güzel çünkü. hayalin içinde hayal kırıklığı yok, utanma yok, çekinme yok.
hayatıma birileri girse de bir daha 20'li yaşlardaki gibi çıkarsız, hesapsız sevilmeceğimin farkındayım. bu farkındalık ve kabulleniş o kadar acı ki. ömür boyu içimde hep yalnız kalacağım. karşımdaki kişinin beni ben olduğum için sevmeyeceğini bileceğim.
hayatımdaki en güzel şey sensin. belki bir gün bir imza gününde karşılaşırız. sen beni tanımazsın ama ben hakkındaki çoğu şeyi biliyorum. seni çok iyi tanıyorum.
Yazmayacağım dedim lakin istisnai bir durum tekabül etti bünyeme.
Yazdığım son yazıyla ilgili bu durum. Niyetim sadece içimi döküp zaten uzaklaştığım sözlükten gitmekti ve dahası iyi değilim... birşeyleri toparlamak adına tamamiyle kendime odaklandığım, içimde sızlayan bazı şeyleri en azından geride bıraktığım bir döneme geçmekti yazımın amacı. Şimdiden söylüyorum,bu yazı okunacak bir yazı değil. Bordo bereli olmadığı sürece kimsenin okumakla uğraşmayacağı uzunlukta bir yazı yine. Önceki yazılarımın hepsi iç dökme için yazılmıştı. Lâkin bu entryde öncekine göre bir farkla, beni okuduğunu anladığım biri için yazıyorum.
Başlayalım,
Gecenin 2'sinde neredeyse bir buçuk sene evvel tamamiyle ayrıldığın eski sevgiline hesap sorarcasına mesaj yollayan kız, umarım hala sapık gibi beni okumuyorsundur.
Lafı uzatmamak için yazmadım biraz bekledim, çünkü hala değişmediğini anladım, ergen tavirlarinla o an devam edecektin. Bu arada maşallah hemen de engellemişsin hehe mesaj yazmadığım için, lâkin ileride yazmaman için buraya yazıyorum, çünkü sende o potansiyeli görüyorum ve seninle iletişim kurmak değil niyetim.
Ben içinde yaşadığım şeylerle dolu yazılar yazdım hep. Anlatmak istediğim ve çok dolduğum uzun bir buhranın özetiydi bazı yazılarım.
Dur hala beni okuyorsun dimi, peki o zaman neden başkası..
Neyse konumuza dönelim. Cevap alamadığın için çıldırmışsındır sen.
Kimseyi suçlamak değildi yazdığım, olan biten hayatımın ve dahası yaşarken öğrendiklerimin bir parçasıydı. Doğduğum günde ve biraz da zor bir zamanda içimi döktüğüm bir yazıydı kısaca.
Ve yine neyse,
Uzun yazıları okuyup," beni suçluyorsun ve de karşıdan çirkin görünüyor" diye fikir belirtmeden evvel,
ayrılırken yazılarını okuduğu için sapık dediğin eski sevgiline gecenin ikisinde okunmayacak bir yazıyı özellikle okuyup bunun üzerine fikir yürütüp hesap sorarak mesaj atmak ne demek onu düşünmeli bir insan. Hiç düşündün mü ?
Ama işte.....
Biliyor musun, ben aslında çözemedim seni.
Doğrular yüzüne çarpınca, yada anlamsız bir anda her zamanki huyuyla zeytinyağı misali üste çıkma çabanı da çözemedim ben. Çünkü ne sen benimsin ne de ben seninim..ait olmayı seçtiğin insana yapabilirsin bak bunu, bana değil.
Neyse,hadi biraz ego kas sen seversin. Gerçeği yazıyorum.
Yalan yok seni çok ama çok sevdim ve unutmadım. içimde kaybolan bir parçada sen yazılı ayrıca. Belki de bir ömür aklımda kalacaksın kim bilir. Kaç gece sabahladım kaç gece sarhoş oldum kaç gece ağladım ve kaç gece öldüm haddi hesabı yok bazı şeylerin...ama açıklamamın da gereği yok hiçbir şeyi.. sonunda senin beni sevmediğini... neyse ki anladım.
Ama inan hiç çözemedim seni, lakin içimdeki sızlayan ama asla gururumdan ödün vermeyen tarafıma güvendim. iyi ki de güvendim.
Şimdi yine uzunluk olarak manas destanı tadında boş boş yazıyı okuduysan ki muhtemelen okudun bak şöyle diyeyim ; zamanında ergen tavırlarınla işkence ettiğin, her konuşmada kaybedersin diye korkuttugun,soğuduğunu söylediğin, hakaretler ettiğin, üstüne arkadaş kalalım dediğin, yalancı bir sapık olarak nitelendirdiğin ve daha da konuyu uzatmak istemediğim şeyler yaptığın adama yani bana fikrini belirtme lütfen. Ne gecenin ikisinde ne sabahın onunda ne de herhangi bir zamanda, rahatsız edilmek istemiyorum. Başka konulara girmiyorum bile ki girmeyeceğim. bende gizli.
Ve sana yineleyerek son kez söylüyorum,
Düşüncelerini ve öğrenme merakını yada okuduğun metinden cımbızla çekebileceğin cümleler hakkındaki görüşlerini.. herhangi bir şeyi bana bir yerlerden veya instagramdan mesaj atıp belirtme bir daha, sende kalsın bir ömür. Çünkü duymak istemiyorum. Rahatsız etme beni.
Neyse sözlük, çok kişisel oldu bazı bunalımlar oldu bu yazıda. Uzun uzun yazmak yerine m.k veya s.g gibi çirkin ifadeler de yazabilirdim birileri gibi. Ama daha benden bişey olsun istedim . Ve yine neyse, önceki yazımda da dediğim gibi uzun bir süre entry okumak için bile girmeyeceğim, çok sorunum var, hayata tutunma çabam var, sınırlardayım..
son sözlerim bunlar, belki bir gün yazmaya gelirim belki gelmem belki de gelemem ve belki de silerim hesabımı... hoşçakal sözlük.
ölüm gelip çattığında tüm hesapların alt üst olacak.
borcuna sahip olmadığın sürece, ve kendi yaşamını sorgulamadığın sürece izmarit gibi ''hiçbir anlamı olmayan kişi'' vasfında yaşamaya devam edeceksin.
sürü psikolejisiyle yaşamanın iyi bir halt olduğunu sanarak ayrıca!
Nasıl oluyor da tüm parfümün üstüme bulaşıyor? Eve girdiğimde kız bana öğk erkek parfümü kokuyorsun diyor, ben biraz daha acı hissedebileyim diye ellerimi kokluyorum... bununla avunmak zorundayım değil mi?
