benim çocukluğumda tv yoktu. her çarşamba gazetecinin eve bıraktığı "doğan kardeş" çocuk dergisi vardı. okuma bilmediğimden, yemekten sonra zorunlu öğlen uykusuna yatarken, annaneme tebelleş olur ve her tarafını okuttururdum. kadıncağız bana okurken uykuya dalar, ben de fırsattan istifade onu uyandırmadan üstünden atlayarak, sokağa kaçar, arkadaşlarımla oyuna dalardım.
çocukluklarını 80' lerin sonu, 90' ların başında yaşamış olanların keyifle gerçekleştirdiği aktivite. pazar günü de bizimkiler izlenirdi ailecek. güzel zamanlardı.
