insanı derinden üzen durumdur.
Biz Korona sürecinde yanlış cenazeye katılmıştık.
Uzaktan vefat eden bir tanıdık için mezarlığa gitmiştik. Fakat aynı gün 4-5 farklı yerde defin işlemi vardı.
Biz yanlış olana katılmışız! Fakat kimse de bir şey demedi.
Hatta yanımdaki adam bana doğru
"çok iyi biriydi. Kimseye zararı dokunmazdı" falan demişti.
Bende şöyle cevap vermiştim:
+ rahmetli nur yüzlüydü. Mübarek biriydi.
"Aynen kardeşim aynen" Demişlerdi.
Ulan bu hayatı bazen karambole yaşıyoruz...
genelde "ilgiliyi" toprağa ben indiririm..
neden bilmem, döner dolaşır, son vazifeyi hep ben yaparım sevdiklerime..
hatta üst üste defin diye bir olay var, aynı mezara iki sevdiğimi indirdiğim dahi oldu.
düğün gibi, sen kimseye katılmazsan kimse de sana katılmaz.
ben ölünce hiç kimse gelmesin demek kolay.
sevdiklerin ölünce hiç kimse gelmezse, o koyar biraz.
son bir veda merasimi gibi ama benim gülesim geliyor.
cenaze evinde yemek dağıtılması, birbirini görmek dahi istemeyen insanların bir araya gelip sidik yarıştırmaları ve imalı konuşmaları falan komik olmayan sitcom gibi. çok yakınım değilse gitmem mesela dedeminkine net gitmem.
