o değil de daha önce hiç izlemediğim için başta biraz anlama kıtlığı yaşadım ama zaten konu genel olarak bilindiği için heyecanla izledim final bölümünü. bir de dayanamadım internete düşen senaryoyu okudum bi yandan izlerken . * senaryodan okununca behlülün bihterin mezarındaki bölümü daha romantik geliyor. bir de aklıma takılan behlülün saçını sakalını birbirine karıştıracaksınız tamam . peki neden orjinal saç rengi değil de 2 3 ton koyusuyla yaptınız ki bunu ? kurt adama döndü adam. bihter görse bunun için mi öldüm lan diyebilirdi yani. *
tam anlamıyla gözlerimi kocaman aça aça, gözlermde yaşlarla izlediğim bir final olmuştur. bazı kesimin "hiih ne ayıp hiç türk aile yapısına uygun mu bu şimdi" laflarının aksine, böyle bir olayın sonuçlarının ne kadar ağır olabileceğini ve daha bir çok şeyi gözümüze gözümüze sokmuştur. söyleyeceklerim uzun, bir an önce başlayayım...
beren saat in oyunculuğu beni çok etkiledi. "nasıl dayanıcam anne" diye ağlayışı, son ana kadar umudunu yitirmeyişi, behlülden gelen son telefondan bile bir şeyler umut edip, "şimdi yanına geliyorum" sözünü duyduktan sonraki yüzündeki o umut, o sevinç ve hemen ardından helen "ben gelene kadar amcama sakın bir şey söyleme bihter nolursun hayatlarımızı mahvetme" yi duyduktan sonraki "peki" si... ölümü aklına koyduğu andan itibaren ki soğukkanlılığı ve aklını yitirmiş halleri, bakışları... beyaz, şaşasız elbisesi, makyajsız, saçları ıslak bir halde silahı almak için odadan yalın ayak çıkışı ve bu sahnenin aynadan gösterilişi... hiçbişeysiz, yalnız, çaresizliğiyle beraberdi bihter. silahı, söz geçiremediği kalbine dayaması da ayrı bir anlam ifade ediyordu. ayrıca adnan kapıdan girdiğinde bihterin ona arkasının dönük, behlülün amcasıyla yüzyüze gelmiş olmasında da bir göz kırpma vardı. bihter son anda dahi yüzleşmedi adnanla, zaten adnan bihterden yana yakınmadı bile, yalnızca behlüle "sen benim oğlumdun!" dedi ve bihter, ondan hesap dahi sormayan "koca"sına doğru başını çevirip sonra behlüle bakıp kendisini vurması farklıydı. ha ayrıca " nihali bırakamadğın için beni bırakıyosun.. nihal tek bir nefesle solup gidecek bir çiçek. peki ya ben? beni gözden çıkarabilicek misin? beni beni.. bihterini" demesi beni benden almıştır.
behlülün apar topar eve gelişi ve bihter e yalvarışı da etkileyiciydi bence. her ne kadar çoğu kimse kıvanç tatlıtuğun oyunculuğunu beğenmese de bence güzel rol yaptı. "behlül" ü hissettirdi bize. zaten romandaki behlül firdevs hanımın yaptığı gibi kaçıyordu böyle duygusal değildi. mezarı başında bile "ben hep seni sevdim" diyemedi behlül. kendisiyle çelişti durdu. hem "elinden tutamadım senin... ben böyle bi adam olmasaydım... gidecek bir yer vardı..." dedi hem de "oğlum diyen bir adamı sırtından bıçakladım ben" dedi. son olarak da ağlayarak "hadi aşkım.. behlül kaçar" diyerek her şeyi terketmesi de anlamlıydı. çünkü "behlül kaçar" lafının kinayeli bir biçimde kullanılmasını bekliyordum bir yerlerde.
bihterin intiharını zaten biliyorduk ama çekim teknikleri ve imgelerle bizi sanki hiç tahmin etmediğimiz bir sonmuş gibi etkiledi ama asıl şoku firdevs hanımın halini görünce yaşadım ben. olayların kızışacağını anladığı an tası tarağı toplayan firdes hanımın o hale gelmesi kimsenin beklediği bir şey değildi. son olarak cenaze arabaya konulduktan sonra elini bırakıp yoluna giden ve parmağındaki yüzükle oynayan çetin özdere bakışı da çok anlamlıydı.
ve en çok etkilendiğim sahnelerden birisi nihalin hastanedeki sahnesiydi. bülentin kapıda öylece duruşu ve nihalin boylu boyunca kendinden habersizce yatışı, gözlerindeki o ifadesiz ifade kanımı dondurdu. küçük bihter olmaya başladığı andan itibaren nihalden nefret etmiştim ama o halini görünce tüylerim diken diken oldu. sanırım hazal kaya, "nihal" olarak hayatının rolünü oynamıştır sırf o bakışla...
adnan zaten acısını, aylardır kendini sorguladığında çekmişti. bihter e boşanmak istediğini sölediğinde bihter in " her şey bu kadar basitti işte" demesi, bihterin tokadı oldu. evet her şey bu şekilde saplandığı çamurdan biraz olsun sıyrlabilirdi. sen adnandan boşanırdın, boşandığın için behlülde sana sık sık gelirdi. sonra birlikte giderdiniz. ne nihalle behlül evliliğe kadar giderlerdi ne de kimse bu denli yıkılırdı.
karakterler hakkında sanki gerçeklermiş gibi konuşmamızı sağlayabilen tüm dizi ekibinin alnından öpüyorum. çemberimde gül oyadan sonra ekrana beni bu denli kitleyen ve finaliyle kanımı donduran, beni ağlatan başka bir dizi olmamıştı. tebrikler.
veda bölümüyle sır kapısıkıvamında bitmiştir. tüm kötü karakterler cezasını bulmuştur. bihter eşşek cennetine gitmiş anasının ağzı götüne dönmüştür. behlül ise meczup olmuş saçı sakalı salmıştır. iyi karakterler ise bol güneş gören yeni bir eve taşınıp, zehirli sarmaşıklarından arınmışlardır.
ama biz iyileri sevmiyorduk be ya. nihal'i sevmiyorduk mesela. o saf ve temiz kızdı ya hani, uyuz oluyorduk her haline. ednan'ın hiçbir şeyden haberi yoktu, salaktı, onu da pek sevmedik esasen, matmazel de soğuk nevale, sıkıcıydı, ondan da çok hazzettiğimiz sölenemez.
ama biz daha gerçek ve eğlenceli olan bihter ve firdevs'i sevdik mesela. en fazla onların olduğu sahneler eğlendirdi, heyecanlandırdı, sinirlendirdi. bihter "iyi" tarafta olan hizmetçilerin ağzına ediyordu, kocasını aldatıyordu ama yine de sevmekten vazgeçmedik niyeyse. firdevs binbir türlü entrika çeviriyordu ve biz ona hayran oluyorduk. bencilliklerine rağmen onların mutlu olmasını istedim ben şahsen.
"kötüler"in kazanamamasına üzüldüm vallahi bu sefer.
- son bölümde hayranı oldukları bihter ziyagil'in ölümünü kabullenemeyen bir grup dizi izleyicisi, aşk ı memnu'nun yazarı olduğunu öğrendikleri halit ziya uşaklıgil adlı şahısa olan tepkilerini göstermek amacıyla kanal binasını bastı. oldukça alkollü olduğu belirlenen saldırganlar, halit ziya uşaklıgil'in 1945'te vefat ettiğini öğrenince tepkilerini koridordaki su makinesine yönelttiler.
zaytung'a final bölümü hakkında "final gecesi yurt çapında olaylı geçti" başlığı altında alay malzemesi olmuş dizidir.
bihter'le behlül'ün korudaki halleri içi acıttı yine, bihter'e üzüldüm ve maalesef ki (servet-i fünuncuların tesadüfleri sevmelerinden sanırım) tam da o anda matmazel de oradaydı, bembeyaz suratıyla izleyip hiç mimik göstermeden merakla bekletti bizi.
adnan'ın bihter'e ayrılmak istiyorum deyişine bihter'in tepkisi 'ödüllük performans'tı ben diyim, o an üzgün görünen kadın olup, içten içe sevinen, psikolojisi darmaduman olmuş, bir yerlere tutunmaya çalışanı oynamak, helal olsun bihter içim cozladı oturduğum koltukta.
öbür yandan o bülent yok mu o ergen velet, yin içine etti her şeyin, hani 'ednan bey' terbiyesi, öğretememişsin çocuğa başkalarının telefonunun karıştırılmayacağını, bi de ispiyoncu...
nihal'i sevmem işin aslı ama ona da yazık be,
heee gelelim adnan'a, be adam zaten 10 bölümdür sen her arkanı döndüğünde bunlar öpüşüyor hadi yaşlısın kulakların duymadı şapırtıları da, adam tuttun o anlattı, hilmi bişeyler uydurdu, hep iftira dedin yalan dedin de, beşir sana gerçeği söyleyince niye dilin tutuldu ne bekliyordun ki... haaa bn şöyle bişey bekliyordum o ayrı ''beşir son bölümde kıllığını yapsın -behlül'le öhühhöhöh behlül'le, adnan çipil çipil bakıp 'kimle?' desin beşir de ' matmazelle' desin, ortalığı karıştırsın, senaristler çıkıp 'şaka yaptıık,veda değildi aslında hebele' desinler biz de bakalım neler olacak diye bikaç sezon daha izleyelim...
haa geleim şu herkesin takıldığı 'behlül kaçar' repliğine, allah seni davul etsin behlül tamam anladık senaristler behlül'ün de aklını kaçırdığını ima etti de olmadı behlül, kulaklarını çekip duduklarınla bürrtttt yapsan daha normal olurdu
ama her neyse bir çok sahnede ağzımı açık bıraktırdı final bölümüyle, tebrik ediyorum.
dizinin en şanssız, bahtsız, üzücü karakteri ne behlül, ne bihter'dir. o karakter bildiğin beşir'dir. yıllarca o kadar sessizce sev, kıza kıyamadığından onu düşünüp mastürbasyon bile çekme, behlül belasının bitip, kızın sana kalacağı zaman sen sen öl ve bu dünyadan git.
beren saat'in güz sancısı filminden sonra ne kadar iyi bir oyuncu olduğunu bir kez daha ispatladığı bölüm final bölümü olmuştur. yalnız finalde bazı noktalar havada kaldı sanki. tamam bihter sıktı kurşunu kendine öldü gitti, behlül "bihter" dedi kaldı. peki sonra ne oldu? adnan bey "gidin bi ambulans çağırın" dedi mi, yerde yatan bihter'in üzerinde atlayıp behlül'e en azından 2-3 tokat attı mı, firdevs hanıma nasıl inme indi?
ailecek meraktayız.
yuuhh yaa bi günde 137 entry. yok yok benimkiyle 138. şaşkınlıktan, anlam verememekten karıştırır olduk tabi. hey bihter, entrikalar, aldatmalar.. sen nelere kadirsin öyle...
Tamam genel olarak iyi bitti dizi kanal d iyi rayting aldı ancaaak öyle sahneler vardı ki diziyi gülünç duruma düşürdü. Mesela behlül masklı kızlar ayrıca behlülün bihterin mezarındaki sahneleri çok komikti.. Beceremedim diye bağırması ayrı bir ironiydi. Öyle bir ortam yaratmışlarki behlül sanki içinden 'soğumadan s.kseydim' diye geçiriyormuş gibi olmuş...."
birkac ay onceki bir bolumde bihter rivadaki ask evinden sariyere donerken trafik cezasi yemis ve bu ceza makbuzu adnan beyin eline gecmisti. o makbuzda bihter`in dogum yili 1979 olarak gorunurken olunce mezar tasina 1983 yazilmisti.
