uzun süre bu konuya kafa patlamıştım ta ki en son denememden sonra 1 hafta psikolojik sorun yaşayana kadar.
insanı psikolojik hastalıktan kurtarabilecek tek şahıs yine insanın kendisidir.
o gece -son denemenin olduğu gece- ilkkez bu kadar çok yaklaşmıştım arzuladığım o astralin sonucuna. kulak çınlaması, kalp atışı, -o da ne öyle kalbim yerinden çıkacakmış gibi- gözler gri bir sonsuzluk görüyor, ve yatak tıpkı bir bataklık, batıyordum en dibe. yaptığım heyecan ve ufak bir korku çıkmama engel oldu. benim için çok yorucu ve üzücü bir durumdu bu. siktir et diyip uyudum. o gece 5 katmanlı rüya gördüm. 5 kere aynı sıçrayış üst üste gerçekleşti ama tek bir rüya içinde. ve gelen diğer 6 günün ağır kabus seramonisi. 7. gün tıpkı elm sokağı kabusu karakterleri gibi uyumamaya direnir bi vaziyette kendime verebildiğim cesaret telkinleri doğrultusunda ve duaların yardımıyla artık cesaretli bir korkak olmuştum ama kurtulmuştum. şimdi kabus görünce tekrar yatıp devamını görmek istiyorum. ne kadar gereksiz bir şey olsa da hem iyi hem kötü bir tecrübe elde etmek iyi olmuştu aslında.
bu işi yapacak kişiler için (bkz: franz bardon)'nun hermesçi bilimlere giriş kitabı ve (bkz: renan seçkin)'nin astral kapılar serisi tavsiyemdir. renan seçkin çok fantastik kaçar. franz bardon çok felsefik.
Evet arkadaşlar. 2 yıllık denemelerimin sonucu dün gece yarım şekilde başardığım seyahattir. Dün akşam evde kimsenin olmamasından faydalandım ve başladım soyunmaya geçtim yatağa. Tabi öncesinde tamamen karanlık ve sessiz bir ortam yarattım. ortamda telefon, bilgisayar dahil hiçbir elektronik eşya bırakmadım. Öncelikle yatağa uzandım ve kendimi tüm düşüncelerden arındırmaya başladım. En zor kısmı burasıydı insan hiçbir şey düşünemeden yapamıyordu. Yarım saat kadar bir süre sonunda kendimi odaklayabilmiştim, aklımı kurcalayan hiçbir şey yoktu, Zihnim bomboştu. Kendimi sadece bu olaya odaklamıştım. Sonra karnımda bir acı hissetmeye başladım, aslında acıdan ziyade karıncalanma gibi bir histi. Yavaş yavaş çıktığımı hissediyordum. Bu esnada yine hiçbir şey düşünmüyordum. Karnımdaki karıncalanma yoğunlaşmaya başladı sonra bir anda kendimi boşluğa düşmüş tüy gibi hafif şekilde hissettim. Gözlerimi açtığımda yatakta çırılçıplak uzanmış kendimi gördüm ve off memelere bak derken geri düştüm aq. Bu akşam tekrar denicem.
rivayete göre bir grup bilim adamı kapalı oda da bulunan bir yazıyı astral seyahat yaparak oturduğu yerde okuyabilen kişiye milyon dolar vereceklerini vaat etti. ancak astral seyahat yaptığını iddia eden kişiler dahil kimse bunu yapmadı. yani herhalde gerçek dışı. büyük ihtimalle astral seyahat yapmaya çalışırken uyuya kalıyorlar gördükleri rüyayı da sözde seyahat sanmış olabilirler efenim.
Uyurken beden astral seyahat yapıyorsa rüyadaykende olay yerine mi gitmiş oluyoruz peki o zaman rüyaların diğerlerinden farkı ne oluyor da hatırlıyoruz? Dedirtendir. cidden merak ediyorum ama biraz korkulu bir merak neyse.
tamamen palavradır. uyurken gördüğü rüyaları bak ben seyahat yaptım diye yutturan insanlara kanmayın. bide buraya yok ben yaptım çok zor gibi mistik bilgiye ulaşmış gibi hava atanları da takmayın.
böyle metafizik, ezoterik falan filan hikayelere de inanmayın. insan aklı su gibi temiz olmalı ve kalbinde de hiçbir inanç barınmamalı.
Az önce yaşadığımı ilişkilendirdiğim seyahattir. Bugün 1 de kalkıp kahvaltımı yaptım arkadaşlar. Bi ağırlık çöktü uzandım yatağa şekerleme modundayım böyle sonra uykuya dalıp çıkmalar yaşıyorum. Bu sırada aklıma bu astral seyahat zırvası geldi denesim mi acaba dedim. Denedim. Karnım karıncalanmaya başladı, sustum devam ettim. Karıncalanma ilerledi dayanamadım ve korkarak yataktan fırladım. Sanki kilometrelerce koşmuş gibi nefes nefese kaldım.
Bu seyahate inanmayan birisi olarak birisi bana ne yaşadığımı açıklayabilir mi?
Gerçekten böyle bir şey var mı yoksa vücudun uykuya girerken yaşadığı bir reaksiyon gibi bir şey mi?
Yalan söylemediğini düşündüğüm kadar güvendiğim birinden bunu yaptığını duydum. Hatta yapan kişiler arasında levelleri oluyormuş ve artık ülke dışına çıkabilecek seviyedeyim demişti. Deneyeceklere tavsiye olarak hep ilk olarak odanın içinde gezinin diyorum demişti. Görmediğim yapmadığım şeye inanmam ama mümkünse bayıla bayıla yaparım ne güzel.
ben lisenin başlarındayken böyle şeylere ilgi duyardım. abuk subuk rüyalar görür, önce kendimi inandırır, sonra da çevreme "astral seyahat yaptım" diye anlatırdım.
maalesef etrafınızda bunu yaptığını iddia edenler ya yalan söylüyorlar, ya da onlar da benim ergen halim gibi kendilerini yaptıklarına inandırmışlar. işin aslı bu...
