dünyadaki adaletsizlik en önemli sebep. bazıları dinle insanları kandırıp gemicik alırken şansız insanlar üç kuruş için her türlü pisliğe katlanmak zorunda kalır.
özel bir amaç için yaratılmamış, özel olarak tasarlanmamış, kusurlu, önemsiz bir varlık olduğunun farkında olmak, ki farketmesi hiç de zor değildir. öldükten sonra bedenden ayrılan ruh gibi hezeyanlara hiç girmiyorum bile.
ha dersenki, kutsal kitaplar eski mit'lerden arak yapmış,
bende derim ki, allah dünya'nın dolayısıyla da insanlığın varlığından beri var olduğuna göre, yani inanmıyorsan dahi iddia bu yönde, o atıfta bulunduğun mitolojik olaylar-destanlar din ile bağlantılı olarak sonradan ortaya çıkmış olmasın?
mantık hatası bulunan tamlama. inanç için sebepler gereksizdir. allah'a inanmak için kendinize ne kadar çok sebep bulmuşsanız inanmamak için de o kadar çok sebep bulmuşsunuz demektir.
anlayamadığım ancak anlamaya çalıştığım sebeplerdir. ancak inanmayan hiçbir tanıdığımdan bu konuda yeterli açıklama ve vay be hak veriyorum diyebileceğim bir cevap alabilmiş değilim. ben sadece bir insanın böyle bir şeyi tercih ederken nasıl gerekçelere sahip olduğunu merak ediyorum. ancak şuana kadar bana bunu anlatabilen bir inanmayan tanıdığım olmadı
ayrıca inanmayan kimselerin buraya yazmamış olmaları da ilginç.
allah olayı sığınaktan öteye bir görev yapmamıştır. Sorunlarımıza çözüm olamamıştır. Çözüm yerine tam tersine çözümsüzlük üretmiştir. insanları uyuşturmuştur ve kaderciliğe zorlamıştır. insanları kamplara bölmüştür. Tüm bunları göre göre niye halen allah diyoruz.
insanları kendisine inanmak veya inanmamak ikileminde tutan bir Tanrı yüce olamaz. Aslında insanların kendisine inanması için her türlü aracı kullanan bir Tanrı olsa olsa bir zavallıdır. Cennet ve cehennem veya havuç /sopa zıtlıkları altında bir insanın özgürce karar veremeyeceği ortadadır. Bu koşullar altında bence en ideal durum şu anda içinde bulunduğumuz durum; yani kimsenin Tanrı hakkında bir şey bilmediği ve de bilemeyeceği gerçeği ile Tanrının insanlardan uzak durduğu gerçeği. Böylelikle kendisini herşeyin dışında tutarak bayağı huzur buluyordur zannımca, yoksa din savaşlarının bir tarafı olarak Tanrı ne kadar koruyabilirdi ki yüceliğini ?
bunalımdır. çoğu kişi hayatında terslikler yaşadığında allah' a isyan etmeye ve bu yüzden de zamanla imanının körelmesine yol açar. halbuki bütün o zorluklar birer imtihandır. bunun dışında inanç konusunda manevi yetersizliğin olmasıdır. bu kişilere sık sık kelime- i şahadet ve kelime- i tevhid getirmelerini öneriyorum.
düşünüp taşınıp karar vermektir. ha başkası düşünür taşınır farklı karar verir vardır der ama lütfen düşünelim sonra sadece aileden dolma bilgiler ile gezmeyelim güzel bir konudur düşünelim düşündürelim.
maddi dünya ile fazla haşır neşir olma, iç sesi dinlemekten kaçınma, yaratıcı'ya gereksinim duymama. ayrıca dinlere ya da kitaplarına yapılmış kasıtlı-kasıtsız müdahaleler şüphe edenlere "ne perhiz ne lahana turşusu" dedirtmiş ve inanmamalarına neden olmuştur.
Enam Suresi
(25) içlerinden, (Kur'an okurken) seni dinleyenler de var. Onu anlamamaları için kalpleri üzerine perdeler (gereriz), kulaklarına ağırlık koyarız. Her türlü mucizeyi görseler de onlara inanmazlar. Hatta tartışmak üzere sana geldiklerinde inkâr edenler, "Bu (Kur'an) evvelkilerin masallarından başka bir şey değil" derler.
