özlemek; uzaklara dalmaktir çok uzaklara... özlemek; umit etmektir. hayal etmek basarmanin yarisidir misali. özlemek; sıkılmaktir bazen yalnizligindan bazen ise etrafindaki gereksiz kalabaliktan. özlemek; haykirmaktir. sesin kisilircasina özledim diye bagirmaktir. özlemek; kizmaktir bazen özlemine neden olanlara bazen ise kadere çaresizce. özlemek; yanilmaktir gece yarisi kalktiginda herşeyin bir ruya oldugunu anladiginda mesela özlemek; sabretmektir.
--spoiler--
Şimdi uzaklık ve özlemek ile ilgili bir şeyler söyleyeceğim. Siz diyeceksiniz ki başladı yine kafa ütülemeye. Ben de yok diyeceğim bu kez anlatacaklarım farklı. E hadi bakalım anlat diyeceksiniz o zaman. Anlatıyorum.. Özlüyorum lan! Çok özlüyorum. Başka türlü bir özlemek bu ama. Hani böyle herkesin herkesi özlediği gibi değil de, sadece ben böyle özlermişim gibi. Bu özlemeyi tasvir etmeye çalışabilirim elbet. Bir sürü süslü söz mümkün. içinde martılar olan, trenler olan, şarkılar, şiirler, aşk sözleri olan. Bir kitabı koklayıp, bir tişörtü düşünüp, mavi bir melek çizip nasıl özlediğimi anlatabilirim. Ama bu kez başka türlü özlüyorum. O kadar başka ki neyle anlatmaya çalışsam anlatamadıklarım eksik kalacak biliyorum. O yüzden yalınlığa sığınıyorum. Bazen tek bir kelime, basitlikten kaynaklı zerafetle, bütün benzetmelerden daha kuvvetli olabilir. Özlüyorum. Çok fena özlüyorum. Hem çok güçlü hem de çok zayıfmışım gibi, coşkulu bir umutla kahreden bir umutsuzluk arasında gidip geliyorum bazen. Hisler durmaksızın çatışıyor birbirleriyle. Birbirlerine ekleniyorlar bazen, bazen birbirlerinden çıkıyor bazen de birbirlerine bölünüyorlar. Sadece şundan eminim. Tüm işlemlerin sonunda tek bir sonuç kalıyor elimde. Özlüyorum.. Bazen bir yabancı olan, bazen canımın içi; kocaman bir gülümseme bazen, bazen de dünyanın en güzel ihtimali...
--spoiler--
özlemek aşkın yaramaz çocuğu derler özlemek aşktan ibaret değildir ki. ilkokula başlarız sokakta çok vakit geçirdiğimiz zamanları özleriz, ortaokulda ilkokulun saflığını özleriz, liseye gelince o eski arkadaşlıkların ne kadar temiz; kavgaların ne kadar önemsiz olduğunu anımsar onları özleriz, üniversiteye gelince çocukluğumuzu lisedeki çılgınlıklarımızı özleriz, işe başlayınca öğrenci olduğumuz yıllara özlem duyarız, evlenince rahatlığımızı özleriz yaşlanınca da gençliğimizi, sağlıklı, aktif günlerimizi özleriz. ölenleri, gidenleri özleriz; yani insanoğlu her şeye özlem duyar bu doğasında var.
ansızın karıştırılan eski klasörler ve messenger dökümleri. her şeyin başlangıcı ve bitişi an ve an hatrımda artık. özlediğimin farkındayım, sanırım sevmişim bayağı.
hakeden birini özlediğinde üzüldüğüne değen ama bi yandan da canını çok acıtan durum. başkasıyla mümkün değil olmaz gibi düşünüyorsan çekiyorsun mecburen ama sonunda değiyor..
kapat gözlerini kimse görmesin
yalnız benim için bak yeşil yeşil..
Sadece sizden ibaret olmayan eylemdir. istemsizce üçüncü tekil şahısları içerisinde bulundurur. Bazen öyle nefes keser, öyle acıtır ki ağlayamazsınız bile.*
