Hiç bir insani unutmak, bir insandan vazgeçmek, Bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda kaldin mi ?
Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagini bilmek gibi.
Her an kapindan içeri gülümseyerek girecegini bekleyip ama aslinda.
Hiç gelmeyecegini bilmen gibi.
Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek, Ama ölmüs gibi ulasilmaz olmasi
artik o insanin sana.
Ne kadar katlanilmaz bir gerçek degil mi, sen hala bu kadar sevgili
iken ?
Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasina özlemek.
Çok kötü degil mi?
Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak onu isitememek.
Artik sonunun "di" li hali degil mi?
Biliyorsun degil mi. Ne kadar umutsuz bir arayistir o, Kalabalik
caddelerde geçen binlerce yüze bakmak.
Belki bir kez daha görebilmek için o yüzü.
Belki biraz önce geçti bu kaldirimdan diye düsünmek.
Belki su an arkamda yürüyen insanlarin içinde bir yerde demek.
Belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yasamak ne zordur
Degil mi?
Ne kadar eritir insani fark etmeden.
Sen de biliyorsun degil mi bunlari?
Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç?
Hiç iki kisi gibi zevk aldin mi bir konserden yalniz basina.
Güzel bir kafe kesfettiginde,
Güzel bir film seyrettiginde,
Güzel bir sarki dinlediginde, güzellikleri oraninda eksik
kaldiklarini
hissettin mi.
Paylasamadigin için onunla.
Hiç iki kisilik beyninle yarim insan olabildin mi?
Baktiginda aynada yüzünün yarisini gördügün oldu mu hiç?
Sana hayatindaki en büyük yoksunlugu yasatandan Nefret edemedigin
Oldu mu hiç?
Gözünün içine baka baka kolunu bacagini kesen bir insanin yüzüne,
Sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç?
Hayatta inandigin bütün degerleri alt üst eden birisine ask siirleri
Yazabildin mi?
Onu içinde korumanin seni yok etmek oldugu zamanlara feda oldun mu hiç ?
Hiç bir insani unutmak, bir insandan vazgeçmek, Bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda kaldin mi ?
Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagini bilmek gibi.
Her an kapindan içeri gülümseyerek girecegini bekleyip ama aslinda.
Hiç gelmeyecegini bilmen gibi.
Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek, Ama ölmüs gibi ulasilmaz olmasi
artik o insanin sana.
Ne kadar katlanilmaz bir gerçek degil mi, sen hala bu kadar sevgili
iken ?
Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasina özlemek.
Çok kötü degil mi?
Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak onu isitememek.
Artik sonunun "di" li hali degil mi?
Biliyorsun degil mi. Ne kadar umutsuz bir arayistir o, Kalabalik
caddelerde geçen binlerce yüze bakmak.
Belki bir kez daha görebilmek için o yüzü.
Belki biraz önce geçti bu kaldirimdan diye düsünmek.
Belki su an arkamda yürüyen insanlarin içinde bir yerde demek.
Belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yasamak ne zordur
Degil mi?
Ne kadar eritir insani fark etmeden.
Sen de biliyorsun degil mi bunlari?
Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç?
Hiç iki kisi gibi zevk aldin mi bir konserden yalniz basina.
Güzel bir kafe kesfettiginde,
Güzel bir film seyrettiginde,
Güzel bir sarki dinlediginde, güzellikleri oraninda eksik
kaldiklarini
hissettin mi.
Paylasamadigin için onunla.
Hiç iki kisilik beyninle yarim insan olabildin mi?
Baktiginda aynada yüzünün yarisini gördügün oldu mu hiç?
Sana hayatindaki en büyük yoksunlugu yasatandan Nefret edemedigin
Oldu mu hiç?
Gözünün içine baka baka kolunu bacagini kesen bir insanin yüzüne,
Sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç?
Hayatta inandigin bütün degerleri alt üst eden birisine ask siirleri
Yazabildin mi?
Onu içinde korumanin seni yok etmek oldugu zamanlara feda oldun mu hiç ?
dünyanın en en ama en iğrenç duygusudur. insanı bazen kendinden geçecek kadar zor durumlara sokar. özlemek sadece özleminin geçeceğini bildiğin zaman güzeldir. beklersin. gelir.
peki ya gelmeyenler?
tamam özlem yaratılış gereği insanda sıkça görülen bir duygu olsa da bu ne arkadaş böyle.sosyal medya mercilerine her giridiğimde bütün insanlarda bir özlem belirtme çabası.tamam bizim de özlem duyduğumuz şeyler yada kişiler var ama insanın bunu illa belirtmesi mi gerekiyor?hayır bi faydası varsa bilelim de bizde ona göre davranalım.
kişinin belki de en çok ihtiyac duyduyu ve bununla birlikle kişiyi en çok üzebilen duygudur.
edit: özlenmek duygusunun iyi bi şey olduğunu öğretmemiz gereken kişiler olduğunu biliyorum ama öğrenemiyorlar.
Bütün pencerelerde bekleyen benim,
ve
o çalmayan bütün telefonlarda
aylardır konuşan da.
Kabul.
Bir kez yolda karşılaşalım
onunla da avunacağım.
Adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
sesini duysam, susacağım.
Yel esiyor ama
değirmen dönmüyor.
Kuraklık bu,
adın ekmeğe dönüşmüyor.
