Gelecek. Her şeyin mükemmel olacağını hayal ettiğimiz, içinde bulunmayı reddetme cürretine sahip olup gelecekte yaşamaya cesaret edebildiğimiz o an. Devasa özleniyor.
gençlik.. yaş ilerledikçe o kadar özleniyor ki gençler anlayamaz bu duyguyu, anca yaşlandıklarında anlayacaklar ama çok geç olacak. 35 yaşına geldim, deli gibi 18-20 yaşlarımı özlüyorum. keşke, keşke, keşke.. o yaşlarda yapmak isteyip yapamadığım o kadar çok şey var ki.
bilmem. 2018'le 2020 arası olabilir. güzel zamanlardı ama psikolojim berbattı. o kadar sıkıntılı, huzursuz bir ruh hâlim vardı ki anlatamam ama yine de hayat daha rahattı sanki. gelecek endişesi olmuyordu. şimdi ise yarın ne olacaģı belli değil. 2009 yılını da özledim bence. 90'larda yaşamış olsaydım o zamanları da özleyebilirdim ama o zamanlar hayatta olmadığım için o zamanları özleyemiyorum. annemi özlüyorum bazen. şu an yanımda olsun isterdim mesela. keşke mezardan çıkıp 1 günlüğüne de olsa gelebilse yanıma. keşke annem hayatta olsaydı. o hayattayken ne kadar güzeldi hayat.
2015 senesine geri dönebilir miyim, hayatımın en tatlı anlarını yaşadığım seneydi. kışı bile daha güzeldi, karı daha beyazdı, güneşi daha parlaktı. gençtim, güzeldim ve yeni aşık olmuştum.. o anların tadı damağımdan hiç gitmedi.
Bende 2015 i düşündüm şu pandemiden önce ne güzel günlerdi filmler bile iyidi o dönem aslında diye.
9 yıl geçti üzerinden neredeyse ama işte dışarıya bakınca akla geliyor.
Çocukken abi ablaların hor davrandığını ona buna dokundurmadığını görünce çabuk büyüsem keşke üff bıktım dersin sonra büyürsün bakınca hiç.
Büyüyünce daha fazla sorumluluk yükleniyor sonra stres vs bitmiyor.
Çocukken strese girermiydik hiç.
2024 e bakınca 2019 un her sene uzaklaştığı aklıma geliyor daha dün gibi... 2019 da güzeldi.
Çok özlüyorum da o seneyi.
2023 de öyle düşünüyordum.
O da gittide bir kaç gün önce tutamıyoruz zamanı çok takmamak gerekiyor ama Obsesif olduğumdan yine karıncalar varmış gibi kurcalıyor bazen kafamda.
