bugün

beyaz kale

kitaplarıyla olan tanışıklığım nerden baksan bi on yılı geçmiştir. burada bu zamanı söylemekten nefret ediyorum ama yine de orta yaşta olduğumu kabul etmiyorum.

beyaz kaleyle başladım onu okumaya. en az 10 kez okumuşluğum vardır bu kitabı. belirli süre aralıklarla tekrar okuduğum bu kitaplarda sanki bir sır varmış gibi hissettirirdi. bu sırra vakıf olacak kişi olduğumu düşünür ve öyle hissederdim.

'cevdet bey ve ogullarıi' ve 'kara kitap' da öyleydi. sırlıydı sanki.

ve sonra öğrendim ki sır; meğersem çok eski kitaplardan aşırma olduğu imiş. bu sahtekarlıkla büyümüş oldum ve şimdi tamamen hayal kırıklığına ugramış durumdayım. meğer amaç; matematiksel bir zekayla daha fazla nasıl para kazanırmmış? kitaplarında ki sır da buymuş. sanırım büyümek böyle bir şey. önceleri müthiş sırlı güzel şeyler, büyülü dünyalar, birbirinin yerine geçebilmiş insanlardı o kitaplarda gördüklerim...
yıllar sonra bütün bunların sıradan bir insanın nasıl daha fazla para kazanabilirimleriymiş. aci gerçekler artık gün yüzünde. bunun adıysa 'hayata geçmekmiş'