bugün

deli gibi ağlamak isteyip ağlayamamak

bir sene boyunca uğraş didinip de olmayan hiçe gitmiş bir kız ilişkisi, aile bireyleriyle kopukluğum, ilkokul,lise arkadaşlarımla aramın iyice açılması , okuduğum bölümle alakalı hiçbir şekilde çaba göstermemem hepsi birden pişmanlık üstüne pişmanlık... Üstümde o kadar ağırlık var ki ağlamak istiyorum, üstümden atmak istiyorum ama ağlayamıyorum, beceremiyorum. Yok olmuyor, sanki bu benim lanetim gibi hissediyorum. Ne adam akıllı üzülebiliyorum ne de sevinebiliyorum. Hayat böyleyken çok ağır oluyor. Sıkıntılarımı atamıyorum.