mühürlenmiş zaman

'Bence çağımızın en üzücü özelliği, sıradan insanın bugün, güzeli ve geçici olmayanı yansıtmakla ilgili olan her şeyden koparılmış olmasıdır. Tüketicilere göre biçilmiş günümüz kitle kültürü,-bir protezler medeniyeti-, ruhları sakatlıyor; insanın kendi varlığı ile ilgili en temel soruları sormasını, bir rûhî varlık olarak kendisinin şuuruna varmasını giderek artan bir şekilde engelliyor.'
sayfa 49

insan bir başyapıtla karşılaştığında kendi içinde,sanatçıya da ilham veren sesi duymaya başlar.böyle bir sanat eseriyle karşılaştığında izleyici,derin bir sarsıntı yaşar,adeta temizlenir.sanatsal bir başyapıtla onu algılayanlar arasında oluşan o özel gerilim alanında insanlar,varlıklarının,o andan itibaren serbest kalmak için baskı yapan en iyi yanlarının bilincine varırlar.böyle anlarda,olanaklarımızın tükenmezliğinde,kendi duygularımızın derinliğinde kendimizin farkına varır,kendimizi keşfederiz.

bugün sinemada, karakterlerin içsel gerçeğini kavrama ve canlandırma anlamında ruhbilim kadar yüzeysel kalmış ve
hmale uğramış başka bir şey yoktur. Halbuki olay, bir insanın yürürken neden birden en rahatsız bir tavırla donup kaldığını , ya da beşinci kattan aşağıya atladığını anlatmaktadır.

andrei tarkovsky