engin ardıç

resmi tarihin yıllardır toplum hafızasına işlediği klişeleri ortaya dökmekten keyif alan yazar. yalnız bunu yaklaşık 10 senedir yerli yersiz yapmaktadır. iktidar sevdası o kadar vıcık vıcık bir hal almıştır ki köşesini okuyup sayfa çevirmeye kalktığınızda ellerinizin şilepe olduğunu hissedersiniz. "cehape"ye sallamayı sever. ülkede iktidarı zora sokacak bir olay yaşanmışsa diğer şilepe kalemler gibi hemen savunmaya geçmez. olayın olduğu gün atatürk'ün aile hayatı ile ilgili daha önce binlerce defa köşesine taşıdığı ve artık köşe kahvedeki emminin bile bildiği sıradan bilgileri çok matah bir şeymişcesine anlatır ve günü geçiştirir. ertesi gün kısa bir izindeyim yazısı görmemişseniz veya viyana'da gittiği opera anılarını anlatmamışsa iktidarı zora sokan olay/duruma benzer örnekleri tarihten çıkarır ve o dönem ki siyasilerle dalga geçer. fakat günümüz iktidarının (potentia.. böyle parantez açmayı da sever ) durum/olay karşısındaki eksikleriden , yanlışlarından bahsetmez çünkü iktidar kusursuzdur(perfectus). ona göre iktidara karşı atılan her adımın bayat bir bahanesi vardır... zekidir, entelektüeldir. özelliklerini, meziyetlerini çok bilmem ama en azından kendine karşı dürüst olmadığına kalıbımı basarım.