aikido

ilk zamanlarda anlamakta zorluk çekeceğiniz, ezberlemek için özel çaba sarf etmenize gerek olmayan terimler içeren savaş sanatıdır. tüm teknikler, aslında kılıç tekniklerinin boş elle yapılan halleridir. sanılanın aksine tembellik yapılan bir savaş sanatı değildir. sağlam bir antrenmanda yüzün üzerinde düşme yaparsınız -ki on düşüş bile insanı yormaya yeter. buna karşılık -matemetiksel olarak konuşursak- rakibinizin göreceği zarar, size saldırı hızının iki katına eşittir. samurailerin silahsız kaldıklarında kullandıkları teknikleri de ihtiva eder.

çok parlak bir örnek değil ama uygulanışı hakkında bir fikir verebilir. -aynı zamanda neden müsabakasının olmadığı konusunda da-

http://www.youtube.com/watch?v=NinO0vGum38

videoda da göreceğiniz gibi. saldırıların tamamını bertaraf edemiyor ama tekniği oturtabildiği zaman rakibi tamamen kilitliyor. işte aikido'nun müsabakasının olmama nedenlerinden biri de bu. teknik üzerine teknik yapılsa bile bir yerde kilitlenecek sporcular, ve birinin bir yerleri kırılmadığı sürece en baştan başlamak zorunda kalacaklar.

bazı terimler;

Uke: Saldıran taraf. sınav esnasında her öğrenci ukeliğinden de sorumlu tutulur.

Tori: Tekniği yapan, saldırılan taraf.

Jo: 128–130 cm uzunluğundaki özel tahta sopa. tepesine, değişik uçlar takılarak farklı silahlar oluşturulabilir. gürgen ağacından herhangi bir süpürge sapı ile ev yapımı jo elde etmek mümkündür. düz bir sopa seçilir. uzunluğa göre kestirilir. her iki ucu da zımparayla veya tornayla yuvarlanır. her iki tarafı da birer gün -dik bir şekilde- saf zeytin yağında bekletilir. üçüncü gün gövde kısmına pamuk yardımıyla zeytin yağı sürülür. güneşte iyice kurutulur. son olarak ince zımparayla bir kat zımparalanır.

Bokken: Samuray kılıçı olan katana’nın tahtadan yapılmış versiyonu. kılıç kavisli olduğundan imalatı zordur. türkiye'de çoğu marangoz -ve usta- yapmak istemez (tecrübeyle sabittir). büyük ustaların tahta kılıçla bile müsabaka kazandıkları rivayet edilir.

Ken: Kılıç. japon geleneksel kılıcı için; (bkz: katana)

Kamae: Duruş, Pozisyon. atak ve defans hallerinde; suwari waza (yer teknikleri) esnasında, dizlerin ve ayak parmaklarının üzerinde, dik bir vaziyette. tachi waza (ayakta teknikler) esnasında, önde duran ayak rakibe bakacak şekilde, arka da duran ayak ise bir omuz açıklığı mesafede.

Shomen: Kafanın ön tarafı.

Yokomen: Kafanın yan tarafı.

Uchi: Kesme şeklinde yapılan vuruş.

Tsuki: Noktasal ve doğrusal yapılan vuruş.

Irimi: içeri giriş.

Tenkan: Öndeki ayak sabit merkez kabul ederek geriye doğru yapılan dönüş.

Ken no kamae: Kılıç başlangıç pozisyonu.Sağ ayak önde, vücut hafifçe sola dönmüş, ken(kılıç) sağ el üstte, sol el altta olacak şekilde tutulur. Kılıcın ucu rakibin boğazını kabzası ise karnımızı göstermelidir.

Tsuki no kamae: Jo ile tsuki vurmaya hazır başlangıç pozisyonu. Sol ayak önde, vücut sağa dönmüş, baş sola bakar durumdadır. Jo yere paralel durumda, sağ elle sonundan, sol elle ortaya yakın bir bölgeden tutulmaalıdır. Sol el hafifçe sağa döndürülür, böylece jo’ya hakim olmak kolaylaşır.

Jo no kamae: Jo için başlangıç pozisyonu. Jo sol ayağın önünde yere dik olarak konumlandırılır. Sol el, jo’nun ucuna yakın bir yerden jo’ya kavrar. Sol ayak ileriye, vücut sağa dönmüştür. Sağ el serbest olarak sarkmaktadır.