bugün

17 ağustos

kaç gündür enteresan bir biçimde takvimde gözümün takılı kaldığı, iç sesimin fısıltısını duyamadığım, ne olacak acaba diye merakla beklediğim gündü. içime bu denli oturacağından mıydı ki? o fısıltıyı duymak nasıl mümkün olur ki?
kalanlarına devletin "bakmak zorunda" olduğu gönül borçlarımız, allah rahmet eylesin. hakkınızı helal edin...